Gezi Parkı olayları ile birlikte toplumdaki durgunluk hareketliliğe dönüştü, gündemi belirledi ve belirlemeye devam edecek gibi de görünüyor.
Gelişen toplumsal olaylarda bizim inanç çevresinde tartışılan konu Romalılara Mektup 13:1[1] ve buna paralel 1Petrus.2:13-14[2] ayetlerinde geçen ‘yönetime bağımlı olun’ sözünde ‘bağımlı olmanın’ neyi kapsadığıdır. Bağımlı olmak, yönetime koşulsuz bir itaat midir yoksa bazı haklar (tabii ki varsa) kullanılabilir mi?
Hıristiyan toplumunda her iki görüşü benimseyenler var…
“Yönetime bağımlı olun” sözü bir parça vicdanla ilgili bulunduğundan tartışmaya açıktır. Bir parça da yasalarla ilgili olduğundan, yorum farklılıklarına rağmen tanımlanabilir durumdadır.
Eğer yaslara her durumda itaat etmeye karar vermişseniz Rab ile ilişkinizde tüm riskleri kaldırmış oluyorsunuz. Yok, haklarınızı kullanmaya karar vermişseniz o zaman mevcut yasaların yanında Kutsal Kitap öğretişi de önem kazanıyor… İsa Mesih’e baktığımızda, hiçbir suçu bulunmamasına rağmen, yönetime karşı koşulsuz bir itaat sergilediğini görürüz. O çarmıha götürülürken ağzını açmadı; kendisini kırbaçlayanlara, yüzüne tükürenlere sövmedi, hakaret etmedi.[3] Havarilerin özellikle de Pavlus’un bazı durumlarda itaatkar davrandığını, bazı durumlardaysa Roma vatandaşı olmanın verdiği özel haklarını kullandığı görüyoruz.[4]
“Yönetime bağımlı olmak” konusunda:
İsa itaat etti…
Pavlus haklarını kullandı…
Peki, biz ne yapacağız?
Aslında İsa Mesih’in ve Pavlus’un yönetimlere olan tavırlarına iyice bakıldığında bir fark görülmeyecektir.
İkisi de düşüncelerini açıklamaktan, inançlarını tebliğ etmekten vaz geçmediler; yılmadılar! İkisi de isyan etmediler, yöneticilere hakaret içeren sözler kullanmadır.
Öyleyse bizler de anayasal bir hak olan düşüncelerimizi açıklamakta, inancımızı tebliğ etmekte aynı cesareti göstermeliyiz.
Ancak vatandaşlık haklarını kullanırken İsa Mesih’te ve Pavlus’da görmediğimiz isyan etmek, şiddete başvurmak, yöneticilere karşı hakaret içeren sözler kullanmak bizlerin yaşamında da bulunmamalı…
Hükümettin on yıl öncesine göre bizleri kucaklayan tutumunu bırakarak kendi tabanına yönelik politika izlemesini, toplumda korkunun artmasını analiz edebilirsiniz; görüşlerinizi sonuna kadar savunursunuz; ama isyan edemezsiniz.
Nedenleriniz ne olursa olsun, bırakın isyan etmeyi, ülkenizin yöneticilerine, valilerine hakaret içeren sözler kullanamazsınız.[5] Facebook’un tanrısal bir ileti yeri olmadığını anımsayıp, Hıristiyansanız ve yöneticilere hakaret içerebilecek sözler kullandıysanız tövbe etmelisiniz!
Ve…
Bir Hırsityan olarak asıl gündem konunuzu kaybetmemelisiniz: “Bunun için, ister bedende yaşayalım ister bedenden uzak olalım, amacımız Rab’bi hoşnut etmektir. Çünkü bedende yaşarken gerek iyi gerek kötü, yaptıklarımızın karşılığını almak için hepimiz Mesih’in yargı kürsüsü önüne çıkmak zorundayız.
[1] “Herkes, baştaki yönetime bağlı olsun. Çünkü Tanrı’dan olmayan yönetim yoktur. Var olanlar Tanrı tarafından kurulmuştur (İncil, Rom.13:1).” “Tanrı’dan olmayan yönetim yoktur” sözü yazının boyutlarını aştığından değinmiyorum.
[2] “İnsanlar arasında yetkili kılınmış her kuruma –gerek her şeyin üstünde olan kralagerekse kötülük yapanların cezalandırılması, iyilik edenlerin onurlandırılması için kral tarafından gönderilen valilere– Rab adına bağımlı olun (İncil, 1Pet.2:13-14).
[3] “O zaman Pilatus İsa’yı tutup kamçılattı. Askerler de dikenlerden bir taç örüp O’nun başına geçirdiler. Sonra O’na mor bir kaftan giydirdiler. Önüne geliyor, ‘Selam, ey Yahudiler’in Kralı!’ diyor, yüzüne tokat atıyorlardı. Pilatus yine dışarı çıktı. Yahudiler’e, ‘İşte, O’nu dışarıya, size getiriyorum. O’nda hiçbir suç bulmadığımı bilesiniz’ dedi. Böylece İsa, başındaki dikenli taç ve üzerindeki mor kaftanla dışarı çıktı. Pilatus onlara, ‘İşte o adam!’ dedi. Başkâhinler ve görevliler İsa’yı görünce, ‘Çarmıha ger, çarmıha ger!’ diye bağrıştılar. Pilatus, ‘O’nu siz alıp çarmıha gerin!’dedi. ‘Ben O’nda bir suç bulamıyorum!’ Yahudiler şu karşılığı verdiler: ‘Bizim bir yasamız var, bu yasaya göre O’nun ölmesi gerekir. Çünkü kendisinin Tanrı Oğlu olduğunu ileri sürüyor.’ Pilatus bu sözü işitince daha çok korktu. Yine vali konağına girip İsa’ya, ‘Sen nereden geliyorsun?’ diye sordu. İsa ona yanıt vermedi. Pilatus, ‘Benimle konuşmayacak mısın?’ dedi. ‘Seni salıvermeye de, çarmıha germeye de yetkim olduğunu bilmiyor musun?’ İsa, ‘Sana gökten verilmeseydi, benim üzerimde hiçbir yetkin olmazdı’ diye karşılık verdi. ‘Bu nedenle beni sana teslim edenin günahı daha büyüktür’ (Yu.19:1-11).”
[4] “Kendisini sırımlarla bağlayıp kollarını geriyorlardı ki, Pavlus orada duran yüzbaşıya, ‘Mahkemesi yapılmamış bir Roma vatandaşını kamçılamanız yasaya uygun mudur?’ dedi. Yüzbaşı bunu duyunca gidip komutana haber verdi. ‘Ne yapıyorsun?’ dedi. ‘Bu adam Roma vatandaşıymış’ (İncil, Elç.22:25-26).”
[5] “Her şeyden önce şunu öğütlerim: Tanrı yoluna tam bir bağlılık ve ağırbaşlılık içinde sakin ve huzurlu bir yaşam sürelim diye, krallarla bütün üst yöneticiler dahil, bütün insanlar için dilekler, dualar, yakarışlar ve şükürler sunulsun. Böyle yapmak iyidir ve Kurtarıcımız Tanrı’yı hoşnut eder. O bütün insanların kurtulup gerçeğin bilincine erişmesini ister. Çünkü tek Tanrı ve Tanrı’yla insanlar arasında tek aracı vardır. O da insan olan ve kendisini herkes için fidye olarak sunmuş bulunan Mesih İsa’dır. Uygun zamanda verilen tanıklık budur (1Tim.2:1-6).”