Papa Françesko, 2018 Yılı Oruç Devresi mesajını yayınladı.
Vatikan’da Aziz Petrus Meydanı’nda geleneksel Pazar vaazı sırasında bu yıla özel olarak 23 Şubat’ta Katoliklerin büyük perhizinin başladığı ilk Cuma günü ‘Barış İçin Dua ve Oruç günü’ olarak ilan etti.
Françesko vaaz sırasında: ‘’Dünyanın çeşitli yerlerindeki çatışmaların devam etmesiyle bağlantılı olarak yaşanan trajedilerden dolayı, 23 Şubat’ı Barış İçin Dua ve Oruç günü olarak kutlanması için çağrıda bulunuyorum. Özellikle, Demokratik Kongo Cumhuriyeti ve Güney Sudan halkı için dua edin “açıklamasında bulundu.
Papa, Tüm Azizler Bayramı’nda yazdığı, oruç devresine özel mesajının referans ayetini Matta 24:12 “Kötülüklerin çoğalmasından ötürü birçoklarının sevgisi soğuyacak” olarak belirledi. Yayınladığı mesajını, sadece Katolik Kilisesi için değil herkes için yayınladığını belirten Papa, “Bu çağrımı Katolik Kilisesi sınırlarının ötesine, hepinize, Tanrı’nın sesini duymaya açık, yeryüzündeki iyi niyetli tüm erkek ve kadınlara yapmak istiyorum. Belki, bizim gibi, dünyada yaygınlaşan adaletsizlik sizi de rahatsız ediyor, yürekleri ve eylemleri felç eden soğukluk yüzünden siz de endişelisiniz ve tek bir insanlık ailesinin üyeleri olarak duygularımızdaki zayıflığı siz de görüyorsunuz. Bize katılın, yakarışımız, orucumuz ve sunduklarımız Tanrı’ya yükselirken, muhtaç olan erkek ve kız kardeşlerimiz için ne yapabiliyorsanız, yapın.” diyerek çağrıda bulundu.
Papa Françesko’nun, 2018 Yılı Oruç Devresi mesajının tam metni şöyle:
Sevgili Kardeşlerim,
Bir kez daha Rab’bin Paskalyası yaklaşıyor! Paskalya’ya hazırlanırken, Tanrı ilahi takdiri ile “Tövbemizin kutsal işareti” olarak Oruç Devresini bize veriyor. Oruç, bizi bir araya toplar ve Rab’be, tüm yüreğimizle ve hayatlarımızın her yönü ile geri dönmemizi mümkün kılar.
Bu mesajla bu yıl da tekrar tüm Kilise’nin bu dönemi sevinçle ve gerçekte yeni bir lütuf zamanı olarak yaşamasına yardım etmeyi istiyorum. Başlamak için Matta İncili’ndeki İsa’nın şu sözlerini alacağım: “Kötülüklerin çoğalmasından ötürü birçoklarının sevgisi soğuyacak.” (Mt. 24, 12)
Bu sözler, Mesih’in zamanların sonuna dair yaptığı bir konuşmada yer alıyor. İsa’nın ıstıraplarının başlayacağı yer olan Yeruşalim’de, Zeytinlik Dağı’nda konuşuyorlardı. Öğrencilerinin bir sorusu üzerine İsa büyük sıkıntıların yaklaşacağını önceden haber vererek imanlılar topluluğunun, kendisini içinde bulacağı durumu tarif etti: Büyük denenmeler arasında sahte peygamberler halkı doğru yoldan saptıracak ve İncil’in özünde yer alan sevgi pek çoklarının yüreğinde soğumaya başlayacaktı.
Sahte peygamberler
Şimdi İncil’in bu bölümünü dinleyelim ve sahte peygamberlerin ne şekilde kendilerini gizleyebileceklerini anlamaya çalışalım.
Sahte peygamberler, başkalarını kendi isteklerinin esiri haline getirmek ve onların kendi istediği doğrultuda davranmaları için, insan duygularını yönlendiren “yılan oynatıcılar” gibi görünebilirler. Ne kadar çok Tanrı çocuğu, anlık zevklerin büyüsünü gerçek mutlulukla karıştırıyor! Ne kadar çok erkek ve kadın, kendilerini sadece çıkarlarının ve küçük kârların kölesi haline getiren, zenginlik düşleri ile büyülenerek yaşıyor! Kim bilir kaç kişi hayatı boyunca, kendi kendine yettiğini düşünüp, yalnızlığa tutsak olarak hayatının sonuna varıyor!
Sahte peygamberler aynı zamanda şarlatan / dolandırıcıdırlar; acılara, en sonunda yararsız olduğu kanıtlanacak olan anlık ve kolay çözümler sunarlar. Kim bilir kaç genç, ilaçların, günübirlik dostlukların, kolay fakat dürüst olmayan kazançların, dertlerine derman olması için uğraşıyor! Sadece anlamsızlığı kanıtlamak için çabuk ve dolaysız görünen ilişkiler de doğrudan sanal varoluş içine sıkışmış durumda. Bu üçkâğıtçılar gerçek değeri olmayan bu önemsiz şeylerle insanları sahip olduğu en değerli özellikler olan haysiyet, özgürlük ve sevme yetisini çalarlar. Gösterişçiliğimizden, dış görünüşe değer vermemizden medet umarlar, fakat sonunda sadece bizi aptal yerine koyarlar. Bu bizi şaşırtmasın. İnsan yüreğini aldatmak üzere, “yalancı ve yalanın babası” (Yu. 8, 44) olan şeytan, kötüyü iyi, yanlışı doğru gibi gösterir. Bu sahte peygamberlerin yalanlarına kanıp kanmadığımızı görmek için yüreğimizin derinlerine bakmaya, bu yüzden çağrılıyoruz. Görünenin arkasına, yakından bakmayı ve Tanrı’dan geldiği ve gerçekten yararımıza olduğu için yüreklerimizde iyi ve kalıcı iz bırakan şeyleri tanımayı öğrenmeliyiz.
Soğuk bir yürek
Dante Alighieri, cehennemi tasvir ederken şeytanı buzdan bir taht, üzerinde oturur halde, donmuş ve sevgisiz bir yalıtılmışlık içinde gösterir. Öyleyse içimizdeki sevginin nasıl soğuduğunu kendimize sormalıyız. Sevgimizin soğumaya başladığını gösteren belirtiler nelerdir?
Para için duyulan açgözlülük, merhameti en çok yıkan şeylerin başında gelir, “her kötülüğün kökünde”dir (1. Tim. 6,10). Tanrı’yı ve onun esenliğini reddetmek de bunun ardından gelir; kendi perişanlığımızı, onun sözünde ve kutsal sırlarında bulunan teselliye tercih ederiz. Bu da, kendi “emniyet”lerimize tehdit olduğunu düşündüğümüz herkese yönelik bir şiddete götürür: Doğmamış çocuk, yaşlı ve güçsüz bir kişi, bir mülteci, aramızdaki bir yabancı, ya da bizim beklentilerimize uygun yaşamayan bir komşu.
Yaratılış, bizzat yürekteki bu soğumanın sessiz tanığıdır. Yeryüzü, dikkatsizlik ya da kendi çıkarımız yüzünden attıklarımızdan dolayı zehirlendi. Denizler kirletiliyor, göç etmeye zorlanan sayısız gemi kazası kurbanlarından arta kalanları içine çekiyor. Tanrı’nın planına göre O’na övgülerin yükseltilmesi için yaratılmış olan gökler, artık ölüm yağdıran makinelerin kiraladığı bir yer olmuş.
Sevgi, bizim cemaatlerimizde de soğumakta olabilir. Havarisel Bildiri olan Evangelii Gaudium’da sevgi eksikliğinin bu en açık belirtileri olan bencillik ve manevi tembellik, verimsiz kötümserlik, sadece kendi ile ilgilenmenin ayartıcılığı, sürekli kendi aramızda savaşmak ve sadece dış görünüşümüzle ilgilenmeye sürükleyen dünyevi zihniyet ve bunların sonucunda azalan misyonerlik tutkusunu tarif etmeye çalıştım.
Ne Yapacağız?
Belki de hepimiz, kendi içimizde, az önce tarif ettiğim bu belirtilerin farkındayızdır. Fakat annemiz ve öğretmenimiz olan Kilise, gerçeğin çoğunlukla acı olan ilaçları arasından, Oruç Devresi’nde dua, sadaka ve orucun rahatlatan ilacını bize sunuyor.
Duaya daha fazla zaman ayırarak, yüreklerimizden gizli yalanların ve kendini kandırmanın çeşitli türlerinin kökünü kazıyıp, Tanrı’nın sunduğu teselliyi bulabiliriz. O bizim pederimizdir ve bizim iyi bir yaşam sürmemizi ister.
Sadaka bizi açgözlülükten kurtarır ve komşumuzu erkek ve kız kardeşimiz olarak görmemize yardım eder. Sahip olduğum şey asla sadece bana ait değildir. Sadakanın, her birimiz için samimi bir yaşam şekli haline gelmesini ne kadar çok istiyorum! Hristiyanlar olarak Havarilerin örneğine göre davranıp, Kilisemizde aramızdaki birliğin somut bir kanıtı olacak biçimde, sahip olduklarımızı paylaştığımızı görmeyi ne kadar çok istiyorum! Bu nedenle, Aziz Pavlus’un Korintlileri yüreklendirmesini hatırlıyorum, onlara kendileri için yararlı olanı yapmalarını öğütleyip, Yeruşalim’deki cemaate yardım toplamalarını istemişti (2. Ko. 8,10). Pek çok grubun, Kiliselere ve ihtiyaç içindeki gruplara yardım etmek için bağış toplaması, Oruç devresine tam olarak uygundur. Yine, günlük hayatımızda bizden yardım dilenenlerle karşılaştığımızda, bu talepleri, Tanrı’nın kendisinden geliyormuş gibi görebileceğimizi ümit etmek isterim. Sadaka verdiğimizde, Tanrı’nın her bir çocuğuna gösterdiği ilahi özenini paylaşmış oluruz. Tanrı bugün benim aracılığım ile bir kişiye yardım ettiyse, yarın da benim ihtiyaçlarımı temin etmeyecek mi? Kimse Tanrı’dan daha cömert değildir.
Oruç tutmak, şiddet eğilimini zayıflatır; bizi silahsız kılar ve gelişmek için önemli bir fırsat yaratır. Bir taraftan ihtiyaç içinde olmanın ve açken dayanmaya çalışmanın ne olduğunu yaşamamızı sağlar; diğer yandan ruhsal açlığımızı ve Tanrı’da yaşam için susuzluğumuzu vurgular. Oruç tutmak bizi uyandırır. Bizi Tanrı’ya ve etrafımızdakilere karşı daha dikkatli yapar. Sadece Tanrı’nın doyurabileceği açlık, O’na itaat etme arzumuzu canlandırır.
Bu çağrımı Katolik Kilisesi sınırlarının ötesine, hepinize, Tanrı’nın sesini duymaya açık, yeryüzündeki iyi niyetli tüm erkek ve kadınlara yapmak istiyorum. Belki, bizim gibi, dünyada yaygınlaşan adaletsizlik sizi de rahatsız ediyor, yürekleri ve eylemleri felç eden soğukluk yüzünden siz de endişelisiniz ve tek bir insanlık ailesinin üyeleri olarak duygularımızdaki zayıflığı siz de görüyorsunuz. Bize katılın, yakarışımız, orucumuz ve sunduklarımız Tanrı’ya yükselirken, muhtaç olan erkek ve kız kardeşlerimiz için ne yapabiliyorsanız, yapın.
Paskalya Ateşi
Her şeyin üstünde, Kilise üyelerini, sadaka, oruç ve dua ile desteklenen Oruç yolculuğunu coşku ile yapmaya çağırıyorum. Yüreklerimizde merhametin alevi ölmüş görünse de, bilin ki bu asla Tanrı’nın yüreğinde sönmez. O sürekli bize yenilenmiş sevgiye başlama şansı verir.
Pek çok lütuf anlarından biri olan ve tüm Kilise cemaatlerinin Efkaristiya Tapınması bağlamında Barışma Kutsal Sırrını kutlamaya çağrıldığı “Rab için 24 saat” girişimi, bu yıl da yapılacak. 2018 yılında Mezmur 130, 4’ün “Ama sen bağışlayıcısın” ifadesinden esinlenerek yapılacak etkinlik, 9 Mart Cuma günü ile 10 Mart Cumartesi tarihlerinde gerçekleşecek. Her bir diyosezde en az bir kilise aralıksız 24 saat boyunca açık kalarak hem Efkaristiya tapınması hem de kutsal itiraf sırrı imkanı sunacaktır.
Paskalya Sabahlaması boyunca Paskalya Mumunun aydınlatacağı etkileyici ritüeli bir kez daha kutlayacağız. Bu “yeni ateş”ten alınacak bu ışık, yavaşça karanlığı yenecek ve litürjik birliği aydınlatacak. “Şan ile yükselen Mesih’in Işığı yüreklerimizdeki ve zihinlerimizdeki karanlığı dağıtsın” ve hepimizin Emmaus yolundaki öğrencilerin yaşadığı deneyimi tekrar yaşamasını sağlasın. Tanrı Sözü’nü dinleyerek ve Efkaristiya sofrasının besininden alarak yüreklerimiz iman, ümit ve sevgide daha da gayret kazansın.
Sevgi ile ve hepiniz için dua edeceğime söz vererek sizlere takdisimi gönderiyorum. Lütfen benim için dua etmeyi unutmayınız.
Vatikan, 1 Kasım 2017
Tüm Azizler Bayramı
Papa Françesko
