Papa Françesko, 20.11.2017 tarihinde Aziz Petrus Meydanın’da ‘Emanet para’ benzetmesi ile halka seslendi.
‘Emanet Para’ Benzetmesi
Matta bölümüne baktığımız zaman, yolculuğa çıkmadan önce adamın biri her birinin yeteneğine göre o zamanın şartlarına göre gayet değerli olan Talantlardan (1 Talant yaklaşık olarak 30 kg altın değerindedir); birine beş, birine iki, sonuncusuna da bir talant vererek yola çıkmaktadır. Beş talant alan köle elindeki değerlendirerek beş talant daha kazanır. İki talant alan köle de elindekini değerlendirerek iki talant daha kazanır. Bir talant almış olan köleyse efendisinin verdiği talantı bir çukura gömer ve efendisi geri geldiğinde ona işlemediği bir talantı geri vererek şu açıklamayı yapar: “ Efendimiz, senin sert bir adam olduğunu biliyordum. Ekmediğin yerden biçer, harman savurmadığın yerden devşirirsin. Bu nedenle korktum, gidip senin verdiğin talantı toprağa gömdüm. İşte, al paranı!”( Matta 25:24-25 ) Bu kölenin efendisiyle olan ilişkisi güvene değil ancak korkuya dayalı bir ilişki, bu korkuyu oldukça hissediyor ve korkusu onu engelliyor.
Korku inananları daima karar alma aşamasında etkisiz kılar ve çoğu zaman yanlış kararlar almasına sebep olur. Korku girişimler için gerekli olan cesareti kırar, daima kesin durumları arar ancak sonuçsuz kalınır… Bir insan ileriye doğru adım atmak için güvenli olmalı ve hayat yolculuğunda olgunlaşmak için korku yerine güvene sığınmalı.
Bu benzetme bizlere Tanrı’nın fikrini doğru şekilde anlamamızın ne denli önemli olduğunu açıklıyor. Bizler asla O’nu kötü, katı ve bizleri cezalandırmak için can atan bir efendiymiş gibi görmemeliyiz. Eğer aklımızda oluşan Tanrı imajı hatalıysa hayatlarımız da bereketli olamaz, korku içinde yaşar, yapıcı olmak yerine bir hareketsiz kalır ve kendimize zarar veren bir hayata sahip oluruz. Bizler Tanrı’nın doğru düşüncesini yansıtmak için çağrıldık. Tanrı kendisini Eski Ahit’te şöyle açığa çıkartıyor: “RAB, acıyan, lütfeden, tez öfkelenmeyen, sevgisi engin ve sadık Tanrı.” Ve Mesih İsa bizlere daima Tanrı’nın sert, hoşgörüsüz bir efendi değil ancak sevgi, şefkat ve iyilik dolu bir Baba olduğunu gösterdi. Bunun için bizler engin bir şekilde O’na güvenmeliyiz, güvenmek zorundayız.
Mesih İsa bizlere cömertliği ve özen göstermeyi bilen bir Baba’yı birçok yoldan gösterdi: Söz’ü aracılığıyla, yaşantısıyla, herkesi özellikle günahkârları, yoksulları kabulüyle –Dünya Yoksullukla Mücadele Gününün gösterdiği gibi – ve aynı zamanda tembihleriyle hayatımıza olan ilgisini, nasıl yararsız bir yaşamdan uzak kalabileceğimizi gösterdi. Aslında bu Tanrı’nın bizlere ne kadar çok değer verdiğinin de bir işareti: bunun bilincinde olmak bizlerin davranışlarımızdaki sorumluluklarımızın farkında olmamızı sağlıyor. Bu yüzden bu benzetme bizleri sorumluluklarımızı bilmeye, Tanrı’nın bize emanet ettiği armağanları, yetenekleri boşa harcamadan sadakatle O’nun gösterdiği yol için, yeni yollar bularak kullanmalıyız çünkü O’nun isteği bu…
Tanrı’nın isteğine sadık kalabilelim, bize verdiği armağanların meyve vermesini sağlayalım ve böylece başkaları için yararlı, son günde, Tanrı’nın sevincine davet etmesi için uygun olabilelim. (VR/O)
