İsmail Kulakçıoğlu
İnsan olarak her şeyi anlamlandırma eğilimindeyizdir… Bu Tanrı’nın yaratılışta bizlere kazandırdığı iyi niteliklerden biridir. Eğer evren, doğa, ailemiz, insanlar hepsinden önemlisi Rab bizler için anlamsız olsaydı bir değeri olmayacaktı.
Anlamsızlık insanın değerlerini, çevresini; sonuçta kendisini değersizleştirmedir!
*
Acının bir anlamı vardır…
Sınırlayıcı etkisiyle uyarandır…
Hisler aracılığıyla insanın kendisini, insan kardeşlerini, hayvanları, doğayı korumak için merhamet duygusunu uyandırır…
Eğer insanda acı-acıma duygusu olmasaydı kendine ve çevresine her türlü zararı verebilirdi…
Hayvan severler acının insanlarla sınırlı olmadığı fiziksel ve duygusal tepkileri bulunduğunu bildiklerinden… Hayvancıkların açlığına, susuzluğuna, işkence görmelerine duyarlıdırlar…
İnsanların, insan soyunu insan olarak sürdürmek gibi ciddi nedenleri var olduğundan tarım alanlarını, ağaçları, havayı, suyu kaybetmenin acısını çekerler…
*
Soma dönüşü orada yaşananları…
Temiz havanın önemini, hava azaldıkça ölümü hissedenleri…
Eşini, babasını, yakının yitirmenin ne demek olduğunu…
Anımsadıkça…
Keşke hiç ihmal olmasaydı…
Çekilecek acı önceden hissedilebilseydi…
Diyerek düşündüm bunları…
Hissedebilenlere…