Bakırköy Dzınunt Surp Asdvadzsdzni (Meryem Ana) Kilisesi’nin “Madağ”ı (Sevgi Sofrası), Türkiye Ermenileri Patriği Kadasetli Sahak II riyasetindeki Kutsal Sunu (Surp Badarak) Ayini ile kutlandı.
Bakırköy Dzınunt Surp Asdvadzdszni Kilisesinin yıllık “Madağ”ı, 19 Kasım Pazar günü kutlandı. Kutsal Sunu’ya Türkiye Ermenileri Patriği Kadasetli Sahak II riyaset etti ve vaaz verdi.
Kilisenin din görevlisi Peder Şahen Uhanyan eli ile sunulan Kutsal Sunu, “Khorurt Khorin” ilahisi ile başladı. Peder Şahen tövbesini ettikten sonra sunağa çıktı. Kilisenin diyakos, kıdemli okuyucu ve okuyucuları Rab’bin Sofrası’na hizmet ettiler. Günün İncil okuma parçasını kıd.okuyucu Barkev Uhanyan okurken, Kutsal Kase’yi Diyakos Aram Baronyan getirdi.
Bakırköy Kilisesi Vakfı’nın Başkanı Mari Yancı, yöneticileri, bazı Ermeni vakıf yöneticileri, Dadyan okulu müdürü Yeranuhi Balcı ve kalabalık inanlıların hazır bulunduğu ayinde ilahileri, kilisenin Karasun Mangants Korosu üyeleri, şefleri Sercan Gazer yönetiminde ve orgu eşliğinde seslendirdiler.
Kutsal Sunu sırasında toplu tövbeyi Patrik Sahak II yaptırdı, sonra “Hağortutyun” (Komünyon) dağıtımına geçildi.
Kutsal Sunu’nun ardından Patrik Sahak II, Ermenice ve Türkçe vaaz verdi. Türkçe vaazından bazı bölümler şöyle;
”Sevgili kardeşlerim hayat balta girmemiş orman gibi bazen ve insan yolunu şaşırıyor. Hayatta en önemli şey nedir sorusu hep önümüze çıkıyor. Niçin hayatta en önemli olan şeyleri saptamalıyız? Çünkü eğer o en önemli şeyleri saptamazsak ıvır zıvırla ömrümüzü geçirebiliriz.
İnsandan alınmayacak tek şey nedir? Çok uzak değil, Bakırköy mezarlığına gidin ve sorun, deyin ki; ey ölmüş olanlar sizden alınmayan ne var? Bu hayat bize bişeyler verdi size verildiği gibi, şimdi sizden alınmayan nedir? Kilisenin görevi işte bu soruyu sormak, bizden alınmayacak olan şey ne?
Asıl olan, bizden alınmayacak olan şeyler ruhumuzda gömdüklerimizdir, ruhumuzla beraber taşıyacaklarımızdır. Biz onları ebediyete taşıyacağız. İmanımız, umudumuz, sevgimizdir o. Bu Kilisede öğrendiklerimizdir, annelerimizin babalarımızın bize aktardığı değerlerdir, Tanrı’yla kurduğumuz dostluktur, ebedi hayata olan inancımızdır, bunlar bizden alınmayacak, geri kalan her şeyi bu dünyada bırakacağız. İtiraz eden var mı? Yok. O zaman bu hayatın en büyük hakikatidir, bütün bilimlerden üstün bir bilimdir, buna göre biz yaşayacağız ve yaşamımızın sistemini buna göre oluşturacağız, benden alınmayacak olan şey nedir onu bulacağız. Tanrı sevgidir dolayısı ile sevgiye ait olan şeyler sonsuza taşınır. Öğrendiğiniz dualar, söylediğiniz İlahiler sonsuzdur, onları beraber taşırsınız ruhunuzda. Cehenneminizi de taşırsınız beraberinizde, nefretleriniz, kinlerinizi, öfkelerinizi, çünkü onları da ruhunuzda taşırsınız. Kimse için cehennem ateşi hazırlanmıyor, herkes odununu kendisi getiriyor bu dünyadan ve zaten bu dünyada biz yaşıyoruz cenneti, cehennemi. Kalıcı olan dostluktur, vermektir, paylaşmaktır ve bunu Tanrısal sistemin içinde yapabilmektir. O zaman korkmamıza gerek yok. Size derler ki öldü vefat etti, öteki tarafta sizin sevdikleriniz hoş geldin der, iyi ki doğdun, bu sonsuz mekana doğdun. Bu bizim İmanımızdır, çok değerli bir şeydir, buna sahip çıkalım, hayatın ıvır zıvır şeyleri bunu örtmesin, en öne bu değerleri yerleştirelim.
Tatul Anuşyan’ın 2.ölüm yıldönümü, onun için de dua edeceğiz, kendisini 55 yaşında bir hastalıktan dolayı kaybettik, toplumunu seven, toplumuna kendini adamış örnek bir din adamıydı, eminim ki kendisi bu özverilerinin mükafatını göklerde alıyordur, Tanrı onun da ruhuna esenlik versin. Öyleyse gelin hep birlikte ölmüşlerimizi hatırlayalım, onlar için Tanrıya minnettarlığımızı sunalım, aynı zamanda kendi ölümümüzü hatırlayalım ve şimdi ne yapabiliriz, kalıcı olan sevgiyi nasıl büyütebiliriz onun üstüne düşünelim ve dua edelim.”
Vaazların ardından, Müteveffa Başrahip Tatul Anuşyan, kilisenin hayırseverleri, hizmette bulunanları ve tüm Rab’de uyuyanlar için “Hokehankisd” (Ayin-i Ruhani) duaları okundu. Ardından Patrik Sahak II, Kilise’nin “Madağ”ını kutsadı. Sonrasında hep birlikte söylenen Rab’bin Duası ve Patrik Sahak II’nin takdisi ile ayin son buldu.
