Yardım kuruluşu uyarıyor: Bangladeş’te binlerce mülteci çocuk insan kaçakçılığı ve istismar tehlikesi altında
Çocuklara yardım kuruluşu World Vision, Bangladeş’teki kamplarda yaşayan mülteci çocukların insan ticareti, cinsel istismar veya sömürülme gibi tehlikelerle karşı karşıya olduklarını söyledi.
Ağustos ayından bu yana, 605 bin Müslüman Rohingyalı, BM’nin ders kitaplarındakine benzer bir örnek olarak nitelediği etnik temizlik sebebiyle Myanmar’dan Bangladeş’e kadar sınırı geçtiler. Bunların yüzde altmışı çocuk ve çoğu da ailelerinden ayırılmış durumda.
World Vision’ın sözcüsü Tanzina Akter, “Küçük yaşta evlilik, çocuk istismarı, insan kaçakçılığı gibi çocukları korumakla ilgili problemler mülteci krizinin tam merkezinde yer alıyor. Bölgede farklı çocuk ticareti grupları aktif olduğu için çocuklar ve ergenler, özellikle de kızlar insan ticaretinde hedef halinde” dedi.
BM Mülteci Kurumu’na göre uluslararası hayırseverler, Bangladeş’teki mültecilere ve onlara ev sahipliği yapan toplumlara kritik insani yardım sağlamak için 344 milyon ABD doları bağışladı.
World Vision’dan Jared Berends, “Onları ağına düşürecek kişilerin erişemeyeceği şekilde çocukları güvende tutarak onların korunması sorununu çözmek için bu finansman kapsamında bir taahhüdün bulunması gerekiyor.” dedi.
World Vision, Raiza’nın(gerçek adı değil) dört yaşındaki kızı “Fiza”nın gece ortasında bir yabancı tarafından neredeyse kaçırılıyor olduğunu örnek gösteriyor.
Razia ve kocası çocuklarına güvenli bir yer sağlamak için ellerinden gelenin en iyisini yapmaya çalıştılar, ancak yalnızca ince bir plastik levha ile tehlikeyi dışarıda tutmak imkânsızdı.
Razia, “Çadırın brandaları sağlam değil, bir tarafı tamamen açık durumda. Brandalar öyle ince ki herkes onu yırtıp açabilir” dedi.
“En şok edici olan o geceydi. Karanlıktı, ancak ay biraz ışık yayıyordu. Hepimiz uykudaydık. Ben küçük olan çocuğumu ortada tutarım ve büyük çocuklar yanlarda uyur. Bir adam yandan çadırımıza girdi ve dört yaşındaki oğlumu kucağına aldı.”
Şans eseri büyük kızı, bir siluet görünce yüksek sesle çığlık atıp aileyi uyandırdı.
Razia, “Kızım çığlık attığında hepimiz uyandık. Davetsiz misafir çocuğun yanından ayrıldı ve kaçtı. Onu yakalayamadık” dedi.
“Çocuklarımızı şiddetten korumak için orayı terk ettik, ancak olayın ardından kendimizi daha savunmasız hissettik. Çoğu zaman çocukları evde tutuyoruz.”
Berends, “Razia’nın deneyimi bize özellikle ebeveynlerinden ayrılmış olan tüm çocukların karşı karşıya oldukları tehlikeler hakkında bir fikir veriyor” diye belirtiyor. “Bunun için, mülteci çocuklarının karşılaştıkları gerçek tehlikelerin farkında olmak ve onları korumak amacıyla programları genişletici anlamda planlı adımlar atılmalıdır.”
