Ermeni Apostolik Kiliselerinin Büyük Oruç dönemine girmesiyle birlikte Gündoğumu (Arevakal) duaları başladı. İlk Arevakal gününde, Türkiye Ermenileri Patriği Kadasetli Sahak II, Yeşilköy Surp Isdepanos Kilisesi’ndeki ayine riyaset etti ve vaaz verdi.
Arevakal töreni, Ermeni Kilisesinin 7 temel töreninden biridir ve özellikle Büyük Oruç döneminde gerçekleşir. Törenlerdeki dualar ve ilahiler, Rab İsa Mesih’in, Gerçek Işık olduğunu hatırlatır.
Büyük Oruç döneminde, İstanbul’daki çeşitli Ermeni Apostolik kiliselerinde Arevakal Töreni gerçekleştirmek ve Rab’bin Sözü’nü paylaşarak inanlılara ruhani besin sağlamak bir gelenek haline gelmiştir. Bu güzel gelenek, bu yıl da Büyük Oruç’un ilk Çarşamba’sı gerçekleşmeye başladı. Patriklik Makamı tarafından görevlendirilen vaizler Arevakal Törenleri’ne riyaset etmeye ve Büyük Oruç hakkında vaaz etmeye başladılar. 22 Şubat Çarşamba günü, Yeşilköy Surp Isdepanos Kilisesi’ndeki Arevakal dualarına Patrik Kadasetli Sahak II riyaset ederek vaaz verdi.
Sabah duaları ile başlayan ayinde Rahip Hovagim Seropyan, Kilisenin din görevlisi Kıdemli Peder Goryun Fenerciyan, diyakoslar Vahram Lüleciyan, Edvin Galibyan, okuyucular, Yeşilköy Kilisesi Vakfı Başkanı Habib Özfuruncu, yönetim kurulu üyesi Kevork Özkaragöz ve kalabalık inanlılar hazır bulundu.
Sabah dualarının ardından Patrik Hazretleri’nin riyaseti ile Arevakal duaları başladı. Kıdemli Peder Goryun Fenerciyan yönetiminde diyakoslar, okuyucular tarafından seslendirilen ilahilerden sonra “Işık” duasını Patrik hazretleri başlattı ve elindeki mum ile inanlılara, Rab İsa Mesih’i temsilen “ışığı” dağıttı.
Daha sonra Patrik Hazretleri Ermenice ve Türkçe vaaz verdi. Türkçe vaazından bazı bölümler şöyle;
”Sevgili kardeşlerim Rab İsa Mesih dedi ki; Dar kapıdan girin, çünkü hayata götüren kapı dardır, yol sıkışıktır, zordur, yokuş yukarıdır ve ondan girenler azdır, ölüme götüren kapı ve yol geniştir ondan girenler çoktur. Bizim hayatla ilgili çok sağlam bir felsefemizin olması lazım. Bu hayat felsefesi Hristiyanca olmalı ve Hristiyanlığın hayat felsefesi bize diyor ki bu dünya bir köprüdür. Bu dünyada size kalacak hiç bir şey yok, ruhunuzda alıp götüreceklerinizin dışında. Onun için bir insanın hayatında en önemli şey gideceği yolu ve doğrultuyu bulması ve seçmesidir, bundan daha önemli hiç bir şey yok insan için ve Hristiyanlık açısından. Onun için İsa dedi ki; Yol yaşam ve hakikat Benim, Ben olmadan kimse Baba’ya gidemez. O zaman bu doğru yolla Tanrı’ya gitmek çok önemli. Aynı zamanda bu bizim dünyadaki mutluluğumuzun da garantisi.
Eğer biz Tanrı’ya doğru gidersek, gözümüzü O’na dikersek bizden kaynaklanan gölgeler arkada kalır, çünkü en çok bizi biz korkuturuz, başkalarının korkularıyla değil kendi korkularımızla acı çekeriz biz.
Büyük Oruç, biraz kendinizi unutmak, yüzümüzü Tanrı’ya, güneşe çevirmek, gölgelerimizi arkada bırakmak ve güneşe doğru ilerleme zamanıdır. Bunu yaptığımızda yavaş yavaş o güneş bizde bir şeyleri değiştirmeye başlar.
Ölüm korkusu, bütün insanların içinde yerleşmiş en büyük korku ölüm korkusudur. O korku içimizi doldurur, rüyalarımıza girer korkarız. Neden kaynaklanır bu? Bizim ruhsal hayatımızın eksik olduğundan, imanımızın az olduğundan kaynaklanır. Kendi yapımızın nasıl olduğunu bilmeyiz. Onu öğrenmeye başladığımızda yani Yaratıcımızdan biz varlığımızı nasıl yarattığını öğrendiğimizde, o zaman anlarız ki biz beden giymiş ruhuz, biz aslında ölmeyeniz, biz kalıcı olanız. Ama bunu nasıl öğreneceğiz, bu korkuyu nasıl yeneceğiz? Güneşe bakarak, yani Tanrı’nın sözünü okuyarak, Tanrı’nın sözünü dinleyerek, Arevakal’lara giderek. Biz bunu yaptığımızda gölgeler, ölüm korkusu ve buna bağlı korkular arkada kalacak.
Ne yapıcaksınız yalnızlık korkutuyor sizi? Dost bulacaksınız, en büyük dostu bulacaksınız, Tanrı’yı bulacaksınız ve anlayacaksınız ki O en büyük dostun ve tek dostun. Geri kalan her şey seni terk ettiğinde yanında kalandır. Onun için korkuları geride bırakmanın zamanıdır Büyük Oruç. Ama bu Tanrı’yı tanımadan olmaz. İsa dedi; ‘Ey bütün yorgunlar ve yükleri ağır olanlar Bana gelin Ben size rahat veririm. Gelin ve Benden öğrenin, Benim boyunduruğumu takın çünkü Benim yüküm hafiftir, boyunduruğum kolaydır.’ İşte Büyük Oruç İsa’ya gitmenin, O’nun dizlerinin dibine çökmenin ve O’ndan öğrenmenin zamanıdır. Çok öğretmenlerimiz oldu, yanlış şeyler öğrettiler, bizi korkularla büyüttüler, korkularla doldurdular ve şimdi hayatımıza baktığımızda biz korkuyoruz. Doğru yolda değiliz, doğru yolda olursak güneşe bakar gölgeleri arkada bırakırız biz.
Evet önünde 7 hafta var bugün ilk Arevakal’ı kutladık, ilahilerimizi söyledik, dualarımızı ettik, bazılarını anlamadın ama emin ol tek bir kelime bile anlamazsan ruhun anlayacak. Bu kiliseye girdiğinde, kutsal kemerler altında durduğunda, buhur kokusunu içine çektiğinde ve Tanrı’yı istediğinde o zaman içine o ruh gelecek ve seni değiştirip dönüştürecek. Öyle ki bu dönemde içinize Tanrı’yı alın, hayatlarınıza Tanrı’yı alın, onun fırsatlarını çoğaltın ve bu dönem sizin için yeni bir başlangıç olsun. Tanrı hepinizi kutsasın. Amen.”
Vaazların ardından hep birlikte ”Rab Merhamet et (Der Voğormya)” ilahisi okundu ve sonra Kıdemli Peder Goryun Fenerciyan eli ile su kutsandı. Su kutsama töreninden sonra Patrik Kadasetli Sahak II’nin kutsaması ve hep birlikte söylenen Rab’bin Duası ile tören son buldu. Ardından inanlılar küçük bardaklardaki kutsanmış suyu aldılar.
