Aret Mahlas
DÜŞÜNÜR
Uzakdoğulu bir düşünür şöyle demiş: Bende bir elma var. Sende bir elma var. Sen bana bir elma verdin. Ben sana bir elma verdim. Böylece sende bir elma oldu. Bende bir elma oldu. Bende bir bilgi var. Sende bir bilgi var. Sen bana bir bilgi verdin. Ben sana bir bilgi verdim. Böylece sende iki bilgi oldu. Bende iki bilgi oldu.
BOŞ-DOLU DOLAP
Küçük kız dolabın tek kanadını açtı ve annesine seslendi: Anne bu dolap boş. Annesi geldi dolabın diğer kanadını açtı ve dedi: Dolap ağzına kadar senin giysilerinle dolu. İstediğini al. Akşam adam eve geldi dolabın tek kanadını açtı ve karısına seslendi: Bu dolap ağzına kadar dolu. Ve kadın gelip dolabın diğer kanadını açtı ve dedi: Dolap boş. İstediğini koyabilirsin içine…
İKİ DÜŞÜNÜR
Tepeye doğru çıkmakta olan iki kişi konuşuyordu. Biri: Bak bu tepenin üzerinde bir kulübede iki ermiş yaşıyor ve Tanrı’yı bulmak için Tanrı’yı konuşuyorlar.
Ve diğeri dedi: Ne saçma. Tanrı yaşanmadan bulunmaz ki. Sadece düşünerek varılan bir yer değil Tanrı. Diğeri atladı: Tanrı düşüncededir ama. Hep oraya konuşur. Öteki: Tanrı düşünceye konuşur ama diğer yaratılmışlardan uzaklaşmak Tanrı’dan uzaklaşmaktır. Tanrı düşünceye konuşur ama diğer yaratılmışlarda gözükür. Diğeri: Yine de O’na ulaşmak için önce dünya nimetlerinden çekilmek, uzaklaşmak gerekir. İki adam konuşarak tepedeki kulubeye geldiler. Yine konuşa konuşa içeri girerek Tanrı’yı bulmak için Tanrı’yı konuşmaya devam ettiler.
HER ŞEYİN İYİSİ
“Baba ne güzel üzüm” dedi çocuk. “Daha büyük daha suluları da var” dedi babası. “Ne güzel tek katlı bahçeli evimiz var” dedi çocuk. “Gökdelenler çiftlik evleri malikâneler var” dedi babası. “Ne güzel bir yaşamımız var” dedi çocuk. “Çok daha iyisi var” dedi babası…
BENLİK
Ölüm döşeğinde konuşuyordu yanında kibirle duranla
“Sen? Sen de kimsin?”
“Ne çabuk unutmuşsun. Ben senin benliğinim.”
“Ama… Ama sen ölmüştün. Ben seni öldürmüştüm. Sen ne zaman canlandın.”
“Ben senin benliğinim ve sen beni hiç tanımamışsın. Bilmez misin ben çok iyi ölü taklidi yaparım…”
BAŞKA DÜNYANIN NİMETLERİ
Derviş, inzivaya çekilmiş hücredeki adama, günde sadece bir tas yediği lapayı getirdi:
“Sen ki dünyanın en zengin adamıydın. İstediğin her şeye istediğin an ulaşabiliyordun. Sana o gün kurulan sofralarla insanlar bir ömür yaşayabilirdi. Şimdi neden tüm zenginliğin nimetlerinden elini çekip böyle bir hayatı tercih ettin?”
Adam yorgun ama dingin gözlerini kaldırdı karşısındaki dervişe bakıp gülümsedi.
“Merak etme şu an daha büyük bir zenginlik yaşayıp daha geniş sofralara kuruluyorum. Dünyanın nimetlerini bilmeden başka dünyanın nimetlerine ulaşılmıyormuş.”
MUTLULUK SIRLARI
Yaşlı dedesine dert yanıyordu genç adam. “Bunca yıldır yaşamımda hiç mutlu olmadım. Oysa mutluluğumu sağlayacak her şeye sahibim. Senin hiç bir şeyin olmamasına, hayatını acılarla geçirmene rağmen nasıl mutlu göründüğünü anlayamıyorum.”
Yaşlı dede mutluluk saçan gözlerini kırpıştırarak konuştu. “Mutluluğumun nedeni acılarımdır. Acılar mutluluğun kapısının anahtarlarıdır. Dağlarda anlatılan mutluluk sırlarını dinleseydin bu anahtarlara çok erken sahip olabilirdin.”
