Müslüman Misyonerler, Tebliğci Hristiyanlar

İsmail Kulakçıoğlu

İslamiyet’te tebliğ terimi, bildirmek, haber vermek karşılığında, Müslüman’ın bulunduğu yerde inancını açıklaması anlamına kullanılır. Hıristiyan ülke olarak adlandırılan Batı ülkeleri toplumlarında bir (ya da birçok) Müslüman’ın inançlarını bildirme görevini üstlenmeleri, din adamlarını da içerecek biçimde, misyonerlik olarak tanımlanır. Bu durumda Müslüman misyonerliği İslamiyet’in tebliğine denk gelir.

TDK internet sözlüğü açıkça belirtmese de misyoner teriminin Müslüman inancının bildirilmesini, haber verilmesini kapsadığı bellidir.[1]

Türkiye’de daha çok Hıristiyan tebliğini karalamak için kullanılan misyonerlik aslında Müslümanlar için de kullanılması gereken[2] Avrupa Birliği ayarında bir tanımdır ve bizlerin doğru anlaşılması açısından Müslüman misyoner teriminin Türkçeye kazandırılmasında büyük yarar vardır.

*

Ülkemizde kötülenerek, değersizleştirilerek misyonerlik olarak adlandırılan İncil’in tebliğinin asıl anlamı günahlardan kurtuluş, tövbe çağrısıdır.

Tebliğ teriminin, tebliğci Hıristiyanlar ya da İncil tebliğcileri ya da tebliğci İsevîler olarak kullanılması İncil’in bildirilmesini toplumuzda daha anlaşılır kılar.

Çünkü kurtuluş haberini iletmek ilahiyatımız açısından Son Buyruk olarak geçer. Son buyruğun kökeni İsa Mesih’in “Zaman doldu, Tanrı’nın Egemenliği yaklaştı. Tövbe edin, Müjde’ye inanın!”[3] çağrısıyla başlar, “Dünyanın her yanına gidin, Müjde’yi [İncil’i] bütün yaratılışa duyurun. İman edip vaftiz olan kurtulacak, iman etmeyen ise hüküm giyecek”[4] buruğuyla devam eden, İsa Mesih’in ikinci gelişinde de sona erecek tövbe çağrısı eylemleri içerir.

Hıristiyanlar’ın da bazıları bu buyruğu ciddiye alır; itaat ederler…

*

Tebliğ teriminin Hıristiyanlarca kullanılmasının zor yanı, tebliğ,  resmiyeti ifade eder; Rab ile kişisel ilişkinin önemini azaltır.

Toplumuzda İncil kutsal kitap olarak kabul edilir, doğrudur; ama tam karşılığı pek bilinmemektedir…

İncil’in “Grekçe euangelion (eu- iyi ve angelion-mesaj) Türkçe karşılığı Müjde, İyi Haber olarak önerilmekte ve kullanılmaktadır.”[5]

…

İncil’in mesajı gerçekten İyi Haber’dir, Müjdedir: İnsanlara İsa Mesih’e iman etmekle günahlarının bağışlanacağını ilan eder…

Ve (çok önemli)…

Günahlardan kurtuluş mesajı gücünü İncil’den, Tanrı sözü Kutsal Kitap’tan ve yaratılışta etkin olan Kutsal Ruh’tan alır!

*

Bu yazının konusu değil; ama kısaca yazayım, Hıristiyanlar’ın Müslümanlara karşı tarihte ve günümüzde incitici tavırları olmuştur ve Hıristiyanlar bu tutumları için Müslümanlardan özür dilemelidirler.

İncil’i tebliğ eden Hıristiyan tebliğcilerin bazıları, zaman zaman İncil’i paylaştıkları kültürlerdeki hassasiyeti, anlamayacak bir dik kafalılığa da sahiptir…

Ancak “İncil içine para koyarak tebliğ yapıyorlar” karalamasıyla genel bir kötü Hıristiyanlık algısını hak etmiyoruz.

*

Geçmişten günümüze tebliğci Hıristiyanlar’ın (tam uymasa da artık böyle kullanayım), kurtuluş Müjdesini tebliğ etmesi değişik kültürlerde değişik tepkilere neden olmuştur.

2000 yıl kadar önce Kutsal Yasa uzmanı Gamaliel Hıristiyanlar’a zulüm eden kuru sofu din adamlarına şu öğüdü verdi: “Şimdi size şunu söyleyeyim: Bu adamlarla uğraşmayın, onları rahat bırakın! Çünkü bu girişim, bu hareket insan işiyse, yok olup gidecektir. Yok eğer Tanrı’nın işiyse, bu adamları yok edemezsiniz. Hatta kendinizi Tanrı’ya karşı savaşır durumda bulabilirsiniz.”[6]

Gamaliel dediği gibi Hıristiyanların tebliğ ettikleri Müjde, Sevinç Getirici Haber (İncil) insan işiyse yok olup gidecektir… Ama Rab’bin işiyse sizler, İncil tebliğcilerini karalayanlar, kendinizi Rab’be karşı savaşır durumda bulacaksınız!

Öyleyse…

İki bin yıldır İsa Mesih’in iyi haberini anlatan İncil ve bunun tebliğcisi Hıristiyanlar yok olamadığına göre dikkat etmek gerek!