Nijeryalı Rose, aşırılık yanlıları kocasını öldürdükten sonra kızlarını cesur bir anne olarak yetiştiriyor.
Koronavirüs salgınında dünya karantina altındayken Nisan ayında Matthew ve Rose’un Nijerya’da yaşadıkları köylerine yapılan acımasız bir saldırıda, Matthew saldırı sonucunda hayatını kaybetti. 34 yaşında o sıra hamile olan Rose, 3 çocuğuyla tek başına büyütmek için bir başına kaldı.
Rose zulüm karşıtı yardım kuruluşu Open Doors UK & Ireland’ın zulümle karşı karşıya kalma biçimlerini cesaretle kutlayarak onurlandırdığı kadınlardan biri.
Rose, 7 Nisan sabahı doğum öncesi muayenesi için klinikteki randevusuna gitmeye hazırlanıyordu. Ama Rose o gün Plato Eyaleti, Nbra Zongo’daki evinde kocasına veda ettiğinde, onu bir daha asla canlı göremeyeceğini bilmiyordu.
O akşam, çoğu militan olan Fulani çobanlarının yaklaşmakta olan bir saldırısına işaret eden herhangi bir gösterge olup olmadığını kontrol etmek için köyde devriye gezme sırası Matthew’a gelmişti.
Rose, “Devriyeden sonra, kocam vurularak öldürüldüğünde çocuklarının yanına eve dönüyordu. Köylüler daha sonra beni öldürüldüğü yere götürdüler. Kocamın kazılmış mezarda ölü yattığını gördüm. Kocam çok trajik bir şekilde öldü. Sadece vurulmakla kalmadı, katledildi. Tabutun getirilmesini beklerken cesaret buldum ve ona sarıldım. Ona bir dua fısıldadım ve hemen sonra oradan ayrılmamız gerekti” açıklamalarında bulundu.
“Kızlarıma Sarılıp Ağladım”
Ancak Rose için zorluklar daha yeni başlamıştı. Eşinin ailesi, onu Matthew’un ölümüne suç ortağı olmakla, önce onunla evlenerek ve sonra öldürüldüğü gün ortalıkta bulunmamakla suçladı.
Evine gidip, çiftin hayvanlarının çoğuna, yiyecek rezervlerine ve değerli her şeye el koydular.
Rose’u, kendisi ve çocuklarına bakmak için eli boş bıraktılar.
Tam o sırada Nijerya hükümeti, COVID-19’un yayılmasını engellemek için karantina olacağını duyurdu. Rose ve genç kızları için hayatta kalmak daha da zor hale geldi.
Rose, “Şiddetli açlık çektik ve yiyecek için paramız yoktu. Marketler kapalı olduğu için para karşılığında hiçbir şey takas edemedik. Çocuklarımı beslemek için sıkı işler yapacak gücüm bile yok. Sadece kendimizi idare ediyoruz. Mango mevsimiydi, bu yüzden mangolarla beslendik, ancak mevsim bittiğinde bazen yemek yemeden uyuyorduk” dedi.
Kilise Rose’a yardım etmek için elinden geleni yaparken, karantina kilisenin gelirini ve yardım sağlama kabiliyetini büyük ölçüde azaltmıştı. Hükümetin gıda yardımı alma konusunda Hristiyanlar genellikle en son sırada yer alıyorlar.
Ancak Rose, Tanrı ile olan ilişkisi sayesinde çocuklarını bekar bir anne olarak yetiştirme gücünü buluyor. “Beni görmesi için sadece Tanrı’ya güveniyorum. Bugün yaşayanlar arasındayız. Bu bir mucize” dedi.
“Ne zaman Mezmur 119:11’i okusam – ‘Aklımdan çıkarmam sözünü, Sana karşı günah işlememek için’ – Kendimi içinde bulduğum duruma rağmen çok cesaretli hissediyorum.”
“Dul olanları gözetleyen ne uyur ne de uyuklar.”
Open Doors, Rose gibi insanlara acil gıda yardımı ve diğer ihtiyaçları götürmek için çalışıyor. Yalnızca Nijerya’da Open Doors, bir sonraki öğünlerinin nereden geleceğini bilmeyen 9.000’den fazla aileyi tespit etti. (CT)
