Kumkapı Patriklik Merkez Surp Asdvadzadzin Kilisesi’nde, 28 Kasım Pazar günü, Türkiye Ermenileri Patriği Kadasetli Sahak II’nin riyaset ettiği ayinle, Galata Surp Krikor Lusavoriç Kilisesi ve Getronagan Lisesi yıllık Sevgi Sofrası (Madağ) kutlandı.
Kilise’nin din görevlisi Üstrahip Yeğişe Uçkunyan eli ile sunulan Surp Badarak’ta kilisenin diyakos ve okuyucuları Rab’bin sofrasına hizmet ettiler.
Galata Kilisesi din görevlisi Peder Şirvan Mürzyan, Galata Surp Krikor Lusavoriç Kilisesi Vakfı Yönetim Kurulu Başkanı Harutyun Ebeoğlu, yöneticiler, Getronagan Lisesi Müdiresi Silva Kuyumcuyan, öğretmenler, öğrenciler, Getronagan Lisesi’nden Yetişenler Derneği başkanı Kevork Simkeşyan, bazı vakıf yöneticileri ve inanlıların hazır bulunduğu törende ilahileri şefleri Hagop Mamigonyan yönetiminde ve Sirun Sirunyan’ın orgu eşliğinde Lusavoriç Korosu üyeleri seslendirdi.
Patrik Kadasetli Sahak II, Kominyon (Hağortutyun/Kutsal Ekmek) dağıtımından önce Ermenice ve Türkçe vaazlar verdi. Türkçe vaazından bazı bölümler şöyle;
Dünyanın en zengin insanları, mezarlıkta yatıyor. Onların öldükleri zamanki servetlerini toplasanız, hepinizinkini kat be kat aşar. Ama şimdi hiç bir işlerine yaramıyor.
Dünyanın en büyük sorunu paylaşım sorunudur. Paylaşımın altında yatan şey hırs. Daha çoğuna sahip olma hırsı. Daha çoğuna, daha çoğuna. Ama niçin daha çoğuna?
Bu görüş, yani ölümü anlamak bizi özgürleştirir. Hayatı bir yolculuk gibi görebilmek bizi özgürleştirir.
Bizim için en önemli durum, yaşadığımız hayatı en verimli şekilde kullanmaktır ve her şeyin en önemli kısmı en üstünüdür, nasıl bitirdiğimizdir, nasıl biteceğidir. İnsanın ölümle karşılaşması kolay bir şey değil. Ölümden sonra bizi neyin beklediğini bilmiyoruz dolayısı ile ölüm sonrası bir iman meselesidir. Biz Hristiyanlar iman ediyoruz ki hayat devam ediyor, ruh varlığına devam ediyor ve insanlar ektiklerini biçiyorlar dolayısı ile bu dünya hayatı ve öteki dünya hayatı, birbirinin devamı. Bir tohum ekilir toprağa, bir müddet toprağın altında geçirir ömrünü, ondan sonra dışarıya çıkar, güneşle ve havayla temas eder, yağmurla ilişkiye geçer ve hayatı orda devam eder. Ama kökleriyle halen ilgisi vardır. Onun için bizim bu dünyada yaptıklarımız, yapmadıklarımız, ektiklerimiz, ekmediklerimiz, öldükten sonra bizimle beraber gelecekler.
Bu duyarlılıkla hayata baktığımızda, yaşam bilgeliği bize dedirtiyor ki; sana verilmiş olan her şey senden alınacak. Sana ait hiç bir şey yok şu anda dünyada. Her şey sana verilmiş. Senin ürettiğin tek şey senin emeğinle ürettiğin şeydir ve onların da karşılığı para. Çünkü para sıkıştırılmış emektir. Onun için bizim bu sıkıştırılmış emeği nasıl kullandığımız Tanrı’nın gözünde çok önemli. Bizim olan tek şey bu emeğimiz ve onu biz paraya çevirip biriktirebiliriz ama birikmiş olan o parayı da kullanabiliriz. Para damardaki kan gibidir, sadece harekete geçtiğinde bir işe yarar. Durduğu yerde hiç bir işe yaramaz.
Her okulumuz bizim kutsalımızdır. Her okul bu kilisenin bir uzantısıdır. Her okulun ideali ve hedefleri bu kiliseden doğmuştur ve o ideal de çok bariz, Hristiyanca, iyi insanı yaratmak, güzeli, doğruyu, gerçeği aktarmak ve onları ebediyet yolculuğuna hazırlamak. Bu elbette çağın ruhuna pek uygun değil biliyorum çünkü bizi hipnotize eden projektör gözümüze tutulmuş ve biz paradan başka bir şey düşünmüyoruz ve giderek azaldığı için daha da çok düşünüyoruz onu ama yine de bu günkü İncil’de Efendimiz İsa Mesih diyor ki; bedeniniz için, ne yiyeceğiz, içeceğiz, giyeceğiz diye kaygı çekmeyin, bu şeyler size gelir. Asıl siz ruhunuzu düşünün çünkü mutluluk ve mutsuzluğunuzun kaynağı ruhunuzdur, onu besleyin. Çok fazla kaygılanmayın çünkü bu günün derdi bu güne yeter. Yarın için yarın kaygılanırsın. İzin verme ki hayat senin üstüne geçmiş ve geleceği ile çöksün. Nefessiz bıraksın seni.
Biz maddiyatın peşinden koşarken yaşamı kaçırıyoruz. Biz zannediyoruz ki en önemli şey odur bizin hayatımızda. Hayır, bizim hayatımızdaki en önemli şey içimizdeki huzurdur, yüreğimizdeki sevinçtir. Yüzümüzü gülümseten, anlamlı bir hayat yaşamaktır. Özellikle başkaları için yaşadığınızda içten gelen bir onaylamadır. Bunlardır güzel olan şeyler.
O zaman bizim yapmamız gereken şey, sevgiyi yaşamak ve yaşatmak. Bu da bizim olanı başkasıyla paylaşmak. Toplumumuzun pek çok sorunu var, ana sorunlardan en önemlisi de Hristiyanca paylaşmayı unuttuğumuzdur. Toplumun değerleri Hristiyanca paylaşılmalı ve Hristiyancası da, iki gömleği olan birini olmayana versindir. Paylaşımcılığın en basit en yalın anlatımıdır bu. Sende olanı olmayanla paylaşmak. Niçin paylaşacakmışım? Çünkü senin gibi o da Tanrı’nın evladı. Seninle aynı değerde ve roller değişebilir, sen onun, o senin yerine geçebilir. Onun için biz bizde olanı paylaşırız.
Evet sevgili kardeşler, ruh her şeyin başı. Hayat veren ruhtur, beden bir işe yaramaz.
İnsanlar Tanrı’dan mucize bekliyorlar, kendilerinin yapabileceği o kadar mucize var ki, onları gerçekleştirmeden dua ile, gökten zembille bir şeyler insin istiyorlar. Bizim yapacağımız, paranın gerçekleştireceği mucizeler vardır ve sen yapabilirsin onu. Miktar önemli değil yürek önemli. Yüreğinden ver, Tanrı gönüllü vereni sever.
Kutsal ruhla dolun. O’nun güzelliği, iyiliği, kutsallığı, sizi güçlendirsin, cesaretlendirsin, hayatınızı daha bilgece kullanın. Tanrı sizinle beraber olsun sevgili kardeşlerim.
Vaazların ardından Kominyon (Hağortutyun/Kutsal Ekmek) dağıtımına geçildi.
Surp Badarak’ın ardından Patrik Hazretlerinin riyasetinde, kortej halinde Getronagan Lisesi kurucusu Merhum Patrik Nerses Varjabedyan’ın kilise içindeki kabri başına gelindi. Burada Patrik Hazretleri Galata Kilisesi ve Getronagan Lisesi’nin Sevgi Sofrası’nı kutsadı. Ardından Ayin-i Ruhani (Hokehankisd) duaları okundu. Sonrasında hep birlikte söylenen Rab’bin duası ile tören son buldu.
Patrikliğin Facebook sayfasından canlı yayınlanan törenin ardından, salgın şartları göz önüne alınarak sevgi sofrası kurulmadı.
