20 Mart Pazar günü Ermeni Kilise Takvimine göre, Ermeni Apostolik Kiliseleri “Dındesi Giragi” (Kurnaz Kahya Pazarı) haftası yaşandı. Ortaköy Surp Asdvadzadzin Kilisesindeki Kutsal Sunu Ayini’ne (Surp Badarak) Türkiye Ermenileri Patriği Kadasetli Sahak II riyaset etti. Patrik, Ermenice ve Türkçe vaaz verdi.
Kilisenin din görevlisi, Türkiye Ermenileri Patrikliği Ruhani Kurul Başkanı Kıdemli Peder Zaven Bıçakçıyan’ın sunduğu Kutsal Sunu Ayini’nde, Kilisenin Diyakos ve Kıdemli Okuyucuları Rab’bin sofrasına hizmet ettiler.
Ortaköy Kilisesi Vakfı yönetim kurulu Başkanı İskender Şahingöz, yönetim kurulu üyeleri ve inanlıların hazır bulunduğu ayinde ilahileri, Şefleri Kıdemli Okuyucu Rober Doğanay yönetimi ve orgu eşliğinde, kıdemli okuyucular, Rober Doğanay, Hagop Çavuşyan ve Haçik Nersesyan seslendirdiler.
Surp Badarak’ın ardından, Patrik Hazretleri Ermenice ve Türkçe vaaz verdi. Ermenice vaazında günün İncil okuma parçalarından “kurnaz kahya” meseli üzerine konuşurken, Türkçe vaazında ise yine günün İncil okuma parçalarında (Luka 16. Bölüm) “zengin adam ve fakir Lazarus” meseli üzerine konuştu. Türkçe vaazından bazı bölümler şöyle;
”Bugünkü İncil okuma parçasında biz, İsa Mesih tarafından, Tanrı’nın gözünde nasıl akıllı olabileceğimize ilişkin meselleri okuduk. Luka 16. Bölümde haksız kahyanın ve fakir Lazarus’un mesellerini anlattı İsa ve o mesellerde bize dediği şey ; hayatımızı yeniden gözden geçirmemiz ve bizi izleyen, gözleyen bir Tanrımız olduğunu ve yaptığımız şeylerin kaydedildiğini ve günün birinde, ne ekmişsek onu biçeceğimizi bize anlatıyor. Onun için evinize gittiğinizde İncil’lerinizi açın Luka 16. bölümünü yeniden okuyun orada çok önemli 2 tane mesel var. Bir insanın insanlaşması, olgunlaşması yük ve sorumluluk taşımasıyla başlar. Başkalarının yükünü ve sorumluluğunu taşımakla başlar. Onun için evlilik her insanın hayatında bir devrimdir. Çünkü artık bir sorumluluğun altına girersiniz, başkası için, başkasına göre yaşamaya başlarsınız. Eşiniz, çocuklarınız, akrabalarınız, bir şekilde birden bire sorumluluğun altına girersiniz. Artık olgunlaşmışsınızdır sadece almazsınız vermeye başlarsınız. İşte insanın olgunlaşması vermeye başlamasıyladır. İnsan için en önemli olan şeylerden birisi, çevresindeki sorunlara ve acılara uyanmasıdır. Benim iyi,mutlu,huzurlu olmam yetmez. Sorunlar karşısında tarafsız kalamam. Çünkü ben bir insanım ve insanlık ailesinin bir parçasıyım, kötüye karşı koymalıyım, beceremiyorsam dilimle onu da yapamıyorsam yüreğimde ve elimi uzatacağım herkese elimi uzatmaya başlamalıyım çünkü bu olgunlaşmanın ilk adımıdır. Vicdanımızın ateşi bize diyor ki iyilik yapmalısın. İyiliği çoğaltmalısın, ulaşabildiğin yere elini uzatmalısın çünkü bu yapmak Tanrı’nın senden istediğidir. Tanrı bunu yapmanı istiyor. Bunu yaparsan Tanrı’nın planları içinde bir yerin olur. Bunu yaparsan melekler gönderilir sana. Bunu yaparsan Tanrı’nın dostu olursun. Tanrı’nın dostu olmak için insanın dostu olmalısın. Tanrı’nın herhangi bir insanı, milleti, bereketlemesinin ölçütlerinden biri de zenginliktir. Kutsak Kitap bize onu söylüyor. Tanrı bereketleyeceği zaman, eski antlaşmaya göre, zenginlikle, çocuklarının çok olmasıyla, sağlıklı ve uzun bir ömürle bereketini gösteriyor. Eski antlaşmada bu böyleydi. O zaman Tanrı insana, millete, kuruma bunu göstermişse orda yapılması gereken şu mantıkla düşünmektir, bana verildi bu benim değil, şimdi de ben başkasına vereceğim. Kime vereceğim? Hayat karşıma kimi getirirse, yoksulluk öyle bir şey ki hiç kimse onu ortadan kaldıramaz. İsa ikinci kez gelene kadar yoksulluk kalacak Çok mutlu olma eğer hiç bir acın, derdin, tasan yoksa. Çünkü başkalarının var. Senin acı payın, göz yaşların nerede? Bu dünya cennet değil ki. İsa dedi; herkes sizin için iyi konuşuyorsa vay size. Senin payın nerede? Haa illa ve illa acı çekmek zorunda değilim ben dünyadaki acı payına sahip olmak için. Başka acı çekenin payını hafiflettiğimde ben payıma düşen acıyı üstlenmiş olurum. Öldükten sonra, son pişmanlığımız para etmeyecek. Din, kitap, bugün bizim bu vaazımız bizi uyarmak için. Bir zaman geliyor ki hepimiz Tanrı’nın önünde anamızdan doğduğumuz gibi çırılçıplak duracağız. Hiç bir şeyimiz olmadan, sadece O’nun merhametine muhtaç. Ve bize denilen şey o ki sen merhamet gösterdin mi?, sen yardım ettin mi? Sen Tanrı’nın dostu oldun mu? İnsanları dost edinerek. Sen O’nun sözlerine kulak verdin mi? Sen bu ana hazırlandın mı? Peygamberlerin ve Kutsal yazıların sözlerini ciddiye alarak hazırlandın mı? İsa diyor ki; akıllı insan buna hazırlanır.
Şimdi gördüğünüz gibi,birdenbire dinden imandan, ekonomiye geçtik. Ama bu da hayatın bir parçası. Ekonomisiz din,kitap,Allah olmaz. Çünkü inancımız bizim bütünlüğümüze hitap eder ve bizim en önemli kısmımızdır. Mal canın yongasıdır der. Dolayısı ile mallarımız olmadan biz imanlı hayatımızı düşünemeyiz, nasıl kullanacağız onları, nasıl başkalarına el uzatacağız, cömert mi cimri mi olacağız, bunlar imanımızın göstergeleridir, bunlarsız biz imanımızı yaşayamayız, kendimizi kandırırız. Onun için Büyük Oruç dönemi, sadece oruç tutma, Arevakal’larda kiliseye gitme, dua etme, tövbe etme dönemi değil, merhameti, sadakayı çoğaltma dönemidir. Çevremizdeki eksikleri görüp onu doldurma, sevinç mutluluk yaratma dönemidir. Öyle ki Tanrı’nın size verdiklerine yeniden göz atın ve deyin ki, benden alınmadan önce hangi payı çıkarabilirim ben. Kime ne verebilirim. Onun üstüne durun ve düşünün.”
Vaazların ardından tüm Rab’de uyuyanlar için Ayin-i Ruhani (Hokehankisd) duaları okundu. Sonrasında Patrik Kadasetli Sahak II’nin kutsaması ve hep birlikte söylenen Rab’bin duası ile tören son buldu.
