Ermeni Kiliselerinde “Garmir Giragi” (Kırmızı Pazar) haftası kutlandı. Türkiye Ermenileri Patriği Kadasetli Sahak II, Samatya Surp Kevork Kilisesi’ndeki Surp Badarak’a (Kutsal Sunu Ayini) riyaset etti ve vaaz verdi.
21 Nisan 2024 Pazar günü, Samatya Surp Kevork Kilisesi’ndeki Garmir Giragi Surp Badarak’ına Patrik Sahak II. riyaset etti ve vaaz verdi. Surp Badarak sırasında Samatya Kilisesi okuyucularından Albert Irgav’a Patrik Sahak II, “Urar” vererek “kıdemli okuyucu” takdis etti.
Kilisenin din görevlisi Rahip Kasbar Garabedyan eli ile sunulan Surp Badarak’ta Diyakoslar, astdiyakoslar, kıdemli okuyucular ve okuyucular Rab’bin Sofrası’na hizmet ettiler.
Surp Badarak, Khorurt Khorin ilahisi ile başladı. Rahip Kasbar tövbesini Diyakos Alen Nergis’e ettikten sonra sunağa çıktı. Günün İncil okuma parçasını Diyakos Alen Nergis okudu ve daha sonra Kilise’nin Baş Diyakosu Haçik Sarılı Kutsal Kase’yi getirdi.
Samatya Kilisesi vakfı başkanı Nurhan Davulcu, yönetim kurulu üyeleri, vakfın eski başkanları ve kalabalık inanlıların hazır bulunduğu ayinde İlahileri Sahakyan Korosu üyeleri, şefleri Sevan Agoşyan yönetiminde ve orgu eşliğinde seslendirdiler.
Surp Badarak sırasında Patrik Kadasetli Sahak II, Ermenice ve Türkçe vaaz verdi. Türkçe vaazından bazı bölümler şöyle;
”Dünyada hiç bir varlık kendisi istediği için çoğalmaz, onun içine koyulmuş sisteme göre çoğalır. Bizim içimizdeki hayat ödünç alınmış bir hayattır ve bu ödünç hayatı başkalarından alırız sonra başkalarına veririz ama en nihayetinde, onun kaynağı Tanrı’dır. Çünkü Tanrımız hayattır.
Hiç kimse kendi kendine yaşayamaz. Dolayısıyla Tanrı’nın bize hayat ile ilgili öğrettiği en önemli derslerden biri de budur, hayat aktarılan bir şeydir eğer o aktarım olmazsa ölüdür. Bu aktarım en nihayetinde Göksel Baba’dan gelir bizim bilmediğimiz yollarla dünyaya iner sonra hayat birinden diğerine geçer, birinin ölümü diğerinin yaşamıdır.
Mezmur diyor ki; “Kardeşlerin bir arada olması ne iyidir, ne hoştur. Çünkü Tanrı orada ebedi hayatı görür.” Yani insanların barış içinde aynı sofra çevresinde toplanmaları ebedi hayatın resmidir. Bu Tanrı’nın bizde görmek istediği şeydir, bu dünyada çoğalmasını istediği şeydir. Aslında bütün dünyanın Tanrı’nın bir sofrası olması ve insanların ve halkların kardeşçe o sofrada oturmalarıdır, ebedi hayat bu, sonsuz hayat budur, Tanrı’nın istediği hayat budur. Çünkü insana sadece var olmak yetmez. İnsan Tanrıya benzer yaratıldı, Tanrı’nın görüntüsünü bu dünyada göstermeli. Sevgiyi, barışı, huzuru, paylaşımı biz bu dünyada yaşamalıyız, hayat budur. Gördüğümüz hayat bizim gördüğümüz hayat, ama İncil bize diyor ki, öyle bir hayat var ki, insan gözünün görmediği, kulağının işitmediği öyle güzellikler var ki, Tanrı kendisini sevenler için hazırladı onu ve biz buna Diriliş’le ulaşacağız. Nasıl ki bu dünyayı Tanrı bu kadar güzel yaratmış, O’nun yaratacağı güzelliklerin sonu yoktur, ama bir şartı var siz güzel olmalı, güzel bakmalısınız, siz takdir etmelisiniz, eğer bunu beceremezseniz cennete de gitseniz, cenneti de takdir edemezsiniz. Öldükten sonra bir seçme olacak, kimler seçilecek biliyor musunuz? Bu dünya hayatını cennete çevirmek isteyenler kendileri ve başkaları için. Cennet çevremizdir biz aramızda dostluğu kardeşliği yaşadıkça, bunun olmadığı yer cennet mekan değildir. Cennet bir ruh durumudur, insanın insanı sevdiği, sahip çıktığı yerdir cennet.
Vaazların ardından Samatya Kilisesi okuyucularından Albert Irgav’a Patrik Sahak II, “Urar” vererek “kıdemli okuyucu” takdis etti. Sonrasında Rab’bin Duası okundu. Toplu tövbeyi Patrik Sahak II yaptırdı. Daha sonra “Hağortutyun” (komünyon) dağıtımına geçildi.
Surp Badarak’ın sonunda tüm Rab’de uyuyanlar için “Hokehenkisd” (Ayin-i Ruhani) duaları okundu, İncil parçasını Rahip Kasbar okudu.
Patrik Sahak II’nin söylediği “Bahbaniç” duası, hep birlikte söylenen Rab’bin Duası ve son kutsama ile tören son buldu.
