Galata Surp Krikor Lusavoriç Kilisesi’nde, 14 Şubat Pazartesi günü, Patrik Kadasetli Sahak II riyasetindeki Kutsal Sunu Ayini (Surp Badarak) ile “Diyarnıntaraç Yortusu“ (Rab İsa Mesih’in Mabede Sunuluşu) kutlandı.
Kutsal Sunu Ayini’ni Peder Nerses Ayvazyan sundu. Diyakos ve kıdemli okuyucular Rab’bin sofrasına hizmet ettiler.
Başrahip Zakeos Ohanyan, Rahip Şınork Donikyan, Kıdemli Peder Krikor Damadyan, Kıdemli Peder Antreas Hagopyan, Kıdemli Peder Kevork Çınaryan, Kıdemli Peder Sarkis Kuyumcuyan, Kıdemli Peder Goryun Fenerciyan, Peder Zohrab Civanyan, Peder Husig Hergelyan, kilisenin din görevlisi Peder Şirvan Mürzyan, Peder Şahen Uhanyan, Peder Bedros Buldukyan, Peder Natan Arabyan Surp Krikor Lusavoriç Kilisesi Vakfı başkanı Harutyun Ebeoğlu, yönetim kurulu üyeleri ve inanlıların hazır bulunduğu ayinde İlahiler Diyakos Harutyun Edvin Galipyan yönetimindeki koro tarafından seslendirildi.
Patrik Hazretleri, Kutsal Sunu Ayini’nin ardından Ermenice ve Türkçe vaaz verdi. Türkçe vaazından bazı bölümler şöyle;
Ermeni kilisesinde bu ışıklar bayramıdır. Işık bütün inançlar için önemlidir çünkü imanın ve hakikatin sembolüdür ışık. Işık aydınlatır. Tanrı kimseyi ışıktan mahrum bırakmasın. İnsanın üçlü varlığı var. Bedeni, aklı ve ruhu. Bunların üçü de üç ışığa tekabül eder. Beden ışığı, akıl ışığı ve ruh ışığı. Bedenin ışığı gördüğümüz ışıktır ve onun organı gözdür. Onun için insan için en büyük yoksunluk gözlerini yitirmektir. Aklımızın ışığı bilgidir. İnsan dünyaya kara cahil olarak gelir. Aklımızın karanlığı cehalettir ve bilgiyle aydınlanır o. Yavaş yavaş aydınlanır ve bize yolumuzu gösterir. Bir de ruhumuz var bizim. Ruhumuzun da ışığa ihtiyacı var. Elbette insanlar ruhları olduğunu unuttuklarından bu ruhsal ışığın peşinde pek koşmazlar, zannederler ki bilgi ışığı her şeye yeter, ama yetmez. Ruhun ışığı da Kutsal Ruh’tur. Tanrı’nın ruhudur. Bizim ruhumuzu aydınlatır ve aklımıza bir vahi ışığı iner. Bir iman ışığı iner. Onun için yeryüzünde hiç kimse niçin inandığını bilmez. İnancın kanıtları vardır ama aynı kanıtlar herkesi inançlı yapmaz. Niçin birisi inanır birisi inanmaz? Niçin aynı ailede iki kardeşten biri imanlı biri imansız olur? İşte, ruhun ışığını aldığınızda, ondan akla yansıyan bir ışık vardır. İman ışığı güçlü bir şekilde bilgi alanımızı aydınlatır. Başka türlü bir bilgidir o. Vahiyin bilgisi, Tanrısal açılımın bilgisidir. Biz o ışığa sahip olduğunuzda, Tanrı’nın sözlerini, Kutsal Kitap okumaya başladığımızda o sözler canlanmaya başlar, ışıldamaya başlar. O sözler bize başka türlü bir bilgi vermeye başlar ve o zaman biz yolumuzu görürüz. Karanlık bir gecede en çok ihtiyacınız olan şey el feneridir. Ama o fener gücü oranında aydınlatır önünüzü. Bu dünyadan edindiğimiz, kitaplardan bilimden aldığımız bilgiler mezara kadar aydınlatır yolumuzu. Ve İsa dedi, “bir kişi bütün dünyayı kazansa ve kendi canını kaybetse ne kazanmış olur.”
Hepimizin en büyük ilgisidir ölüm ve ölüm sonrası. Çünkü hayattan daha güzel bir şey yok. Ve biz bilmiyoruz bir karanlık kapı. Ölüyorsun, gömüyorlar, toprak oluyorsun. Peki ya sonrası? Ya doğmadan öncesi? İşte bunun için ışığa ihtiyacımız var bizim. İmanla kavranılacak, Kutsal Kitap’tan yansıyacak İman ışığına ihtiyacımız var. Ve bu ışık bizde olursa hayatımız aydınlanır, hayata bakışımız değişir, değer yargılarımız başkalaşır, o zaman biz büyümeye başlarız. İşte bu bayram Mesih’teki ışıkla bizim karşılamamız ve barışmamızın bayramıdır. Bu ışığı kabul etmenin bayramıdır. O ışığın gösterdiği şekilde hayatımızı yaşamanın bayramıdır. İncil der; “ışık dünyaya geldi ama insanlar karanlığı ışıktan daha çok sevdiler çünkü işleri kötüydü” İnsanın hakikat ışığıyla bir sorunu var, hakikati aradığımızı söyleriz biz, ama hakikat çıkarımıza dokunduğunda hemen yüzümüzü çeviririz ışıktan.
Vaazların ardından kortej halinde Kilise’den çıkıldı ve Kilise’nin alt katında düzenlenen Ayin-i Ruhani (Hokehankist) töreniyle müteveffa Patrik Hovhannes Golod vefatının 281. yılı münasebetiyle mezarı başında dualarla anıldı.
