Ermeni Kiliselerinde, Büyük Oruç döneminin ilk Pazar’ına, “Cennetten Kovuluş Haftası” (ArdaksmanGiragi) Türkiye Ermenileri Patriği Kadasetli Sahak II, riyaset etti ve vaaz verdi.
18 Şubat 2024 Pazar günü, Ermeni Apostolik Kiliseleri’nde Büyük Oruç döneminin ilk Pazarı “Cennet’ten Kovuluş Haftası” (Ardaksman Giragi) Kutsal Sunu Ayinleri sunuldu Türkiye Ermenileri Patriği Kadasetli Sahak II. Gedikpaşa Surp Hovhannes Kilisesi’ndeki Kutsal Sunu Ayini’ne riyaset etti ve vaaz verdi.
Kilisenin din görevlisi Kıdemli Peder Dırtad Uzunyan eli ile sunulan Kutsal Sunu’da Diyakoslar, kıdemli okuyucular ve okuyucular Rab’bin Sofrası’na hizmet ettiler.
Kapalı perde ile sunulan Kutsal Sunu’da günün İncil okuma parçasını Kıdemli okuyucu Şant Çelik okudu. Kutsal Kase’yi Diyakos Hraçya Surenyan getirdi.
Kutsal Sunu Ayini’nin ardından Patrik Sahak II, Ermenice ve Türkçe vaaz verdi. Türkçe vaazından bazı bölümler şöyle;
Sevgili kardeşlerim bugün Cennetten Kovuluş haftası, Adem ve Havva’nın Cennette yaşadığı olaylar ve oradaki durumlar bizim için çok önemli. Kutsal Kitap’ta en zengin anlatımlardan biri Adem’le Havva hikayesi.
İsa’nın “meselleri” vardı, bütün bunlarda İsa bir hikaye anlatıyor, onun illa yaşanmış olması gerekmiyor, hikayenin çıkarttığı dersler var, dolayısıyla Adem ve Havva hikayesini Tanrı bilimciler, günah üstüne bir düşünme olarak algılamışlar. Yani Adem ve Havva hikayesi tarihin ilk başında yaşanmış ve bitmiş bir olay değil, her günahta tekrarlanan, ana hatlarıyla bize günah hakkında bilgi veren bir hikaye.
İnsan bedeni ve canını anne ve babasından alıyor ama kendisini insan yapan ruh Tanrı’dan geliyor. Onun için önce toprak toprağa dönüyor, ruh onu veren Tanrı’ya dönüyor. Eğer Tanrı verdiyse ruhu, ruhlarımızın bulunduğu bu Cennet bu dünyada mı? Bu dünyada değil mi? Bunun aslında aklımızın zor algılayacağı bir açıklaması var, hem bu dünyada gem değil. İnsan ruhlarının yaratıldığı yer bu dünya değil, Tanrıdan geliyorlar.
Günahtan kurtulmanın yolu aklın ikna oluştan vaz geçmesiyle başlar. Yani akıl Tanrı bilgisiyle, Tanrı’nın sözleriyle dolduğunda eğer akıl yüreği ikna edebilirse, yani ruhani bilgilerimiz beyinden yüreğe inerse, aklımız ve duygularımız aynı şeyi konuşmaya başlarsa o zaman içgüdüye döner ve deriz ki, hayır Tanrı’nın istediği olacak, O’nun dediği olacak. Çünkü Tanrı bizi bu hakimiyetle yarattı. İçgüdü hayvansaldır, halbuki insan yaratıldığında mükemmel olarak, Tanrı dedi ki; “Bütün bu hayvanları senin hakimiyetine verdim, hükmedeceksin onlara, içgüdüye de hükmedeceksin, hükmedebilirsin.
Yani bizim içimizde, günahkar insanlar olarak doğrudan hayat bilgisine ulaşma yolumuz yok. Bizim için tek yol iyiyi kötüyle, kötüyü iyiyle anlamanın yolu. Bu da çok zor ve çok kafa karıştırıcı bir şey çünkü ne iyinin ne de kötünün ne olduğunu tam biliyoruz, iyiyle kötü iç içe geçmiş, bazen iyiyi kötü, kötüyü iyi görüyoruz ve her şey alt üst oluyor. Bizim için bilgiye ulaşan yol şüpheyle iman arasında, iyiyle kötülük, güzelle çirkin arasında, bu kutupların bilgisiyle üretilmiş bir bilgidir. Sezginin değil deneyimin bilgisi.
Yolumuzu temizleye temizleye ilerleyeceğiz, İmanla ilerleyeceğiz, artık Tanrı’nın sözüne güvenerek ilerleyeceğiz. Çünkü Tanrı’nın sözüne O’nun doğrularına isyan ederek düştük, o zaman O’nun sözüne, öğütlerine göre yolumuzu temizleyerek ilerleyeceğiz ve kötüden ayıklamaya başlıyacağı seçimlerimizi, iyi olana doğru yönelteceğiz, insanın yönüdür önemli olan.
Günah bizi zayıf ve çıplak bırakır. Örtünmemiz gerekir bunun için günahımızdan bizi örtecek olan Tanrı’dır. Tanrı insanı cennetten kovar ama ona hayvan postundan bir giysi yapar. Nasıl yapar? İlk kurbanı Tanrı keser insanın günahı için. Bizim günahlarımızı nasıl örtüyor? İsa Mesih’in Haç’ta döktüğü kanla. Orada bizim günahlarımızın borcu ödeniyor, O’nun kanıyla günahlarımız örtülüyor ve dünyaya gönderiyor insanları.
İnsan için şimdi geri dönüş yolu var, hepimiz geri dönmeyi istiyoruz, hepimiz kaybettiğimiz cennete girmenin arzusundayız. Girecek miyiz? Ademle Havva hikayesini tekrar iyi okuyacağız ve oradan bize çıkan dersleri kendi hayatımızda uygulayacağız, yani iç güdüye yenilmeyeceğiz, aklımızla yüreğimiz arasındaki bölünmeyi kapatacağız, hayat meyvesinden yiyeceğiz, nedir o? Tanrı’nın bize verdiği sözler. Onları kuşkusuz, tüm kalple yerine getirme arzusu ve çabası.
Vaazların ardından törenle, Rab’be hizmet eden 3 gence “Tıbir” (okuyucu), 1 genç okuyucu da “uraragir tıbir” (kıdemli okuyucu) ünvanları Patrik Kadasetli Sahak II. eliyle verildi. Bu tören sırasında okuyucu adayları Patrik Hazretleri önünde diz çöktüler, Patrik Sahak II. önce saçlarından birer tutam kesti.
Daha sonra gençler sembolik olarak kutsal kitap ve anahtara el koydular. Sonrasında diğer genç okuyucu da diz çöktü, Patrik Sahak II. kalkarak hepsinin üstüne “Bahbaniç” duasını okudu ve el koyarak Ari Ekinciyan, Kami ve Sayat’a “tıbir”, okuyucu Arman Marazyan’a da “uraragir tıbir” ünvanlarını verdi.
Bu özel törenin ardından tüm Rab’de uyuyanlar özellikle de Gedikpaşa Surp Hovhannes Kilisesinde hizmet etmiş ve Rab’de uyuyan tüm din görevlileri, diyakoslar, okuyucular, koro şeflerinin isimleri okunarak, “Hokehankisd” (Ayin-i Ruhani) duaları okundu.
Tören, Patrik Sahak II’nin kutsaması ve hep birlikte söylenen Rab’bin Duası ile son buldu.
