Ermeni Apostolik kiliselerinde, pazar ayinlerine devam edildi. Patriklik makamının bildirisi uyarınca, kiliselere yürüme mesafesindeki inanlılar Surp Badarak’lara (Kutsal Sunu Ayini) katılım gösterirken, kısıtlama şartlarına da özen gösterildi.
Patrikliğin Facebook sayfasından yayınlanan Surp Badarak, perşembe günü Peder Zaven Bıçakçı eli ile Galata Surp Krikor Lusavoriç Kilisesi’nde gerçekleşti. Patrikliğin ruhani eğitim alanları Rab’bin Sofrası’na hizmet ettiler. İlahileri Patriklik Armaş Korosu üyeleri seslendirdi. Ayin sonunda tüm Rab’de uyuyanlar için “Hokehankist” duaları okundu.
Yayının ardından Türkiye Ermenileri Patriği Kadasetli Sahak II, günün İncil okuma parçalarına uygun olarak, “Tanrı Yasası” uygulanması üzerine konuştuğu Ermenice ve Türkçe vaazlar verdi.
Patrik Sahak II’nin Türkçe vaazından bazı başlıklar şöyle:
”Yasalar nasıl uygulanmalı. Yasaları yerine nasıl getirmeliyiz. Tanrı yasalarını. Elbette İsa Mesih yasaları yerine getirdi çünkü yerine getirmeseydi günahkar olurdu. Mesih, Musa’nın şeriatı altında doğdu ve dediği gibi <Ben Şeriatı bozmaya, yıkmaya gelmedim, kaldırmaya gelmedim, tamamlamaya geldim.> Kendisi yasada yazılmış olan her şeyi yerine getirdi, Tanrı’nın istediği gibi.
Garip bir şekilde, eli kurumuş olan, acılar içinde kıvranan bir kardeşlerinin mucizesini görmüyorlar. Ama bir putlarının kırılması onları çileden çıkarıyor. Evet yanlış duymadınız, Tanrı’nın sözleri de put olabilir, onlar da putlaştırılabilir ve onları o donmuş şekliyle merhametten, sevgiden, anlayıştan, şefkatten kopararak uygulamaya kalktığınızda, o zaman ölüm aracına dönerler.
İsa öğrencilerine dedi <sizi öldürecekler, bununla Tanrı’ya hizmet ettiklerini zannedecekler>. Gerçekten İsa’yı da öldürdüler, Tanrı’ya hizmet ettiklerini zannediyorlardı öldürenler. Kutsal yazısı olan dinler çok dikkatli olmalılar. Çünkü o yazılar bir kez insanlara Tanrı’nın tartışılmaz sözü, yazıldığı gibi ve özellikle en sert yorumu ile verildiğinde karşımıza çıkan şey dinsel bağnazlıktır, din savaşlarıdır, hatta mezhep savaşlarıdır. Hatta ailelerin ikiye bölünmesidir ve insanlığa kalan şey mutsuzluk ve sefalettir. Kan gözyaşı ve savaştır. Niçin? Çünkü insanlar Tanrı’yı seviyorlar, kendi dinlerini seviyorlar, insanlar kendi dinlerinin kutsal yazılarında, metinlerinde toplandığına inanıyorlar, iyi ediyorlar. Ama buradan siz Tanrı’nın sözlerini bir ölüm aletine çevirdiğinizde, gerçekten insanlığın başına en büyük belalardan birini açıyorsunuz.
Biz onun için çok dikkat etmeliyiz. İsa’nın bakışını edinmeliyiz biz Hristiyanlar en azından. Kendi kutsal kitabımıza baktığımızda onu merhametli İsa’nın gözleri ile okuyacağız. Tanrı, yasalarını bizi yok etmek için vermedi. Birbirimize düşman olalım diye de vermedi. Tanrı bize sözlerini, daha güzel insanlar olalım diye verdi. Daha sevecen, daha barış sever, daha insan sever, Tanrı’ya benzer olalım diye verdi.
Sorun, bazen Kutsal Yasaların, Tanrı emirlerinin korkuyla yerine getirilmesidir, anlayarak değil korkarak. Ve bazen o korku duvarını aştığında inanlı kişi bile o en iğrendiği, en günah dediği şeyleri yapabiliyor. Çünkü Yasayı anlamamış. Onun için İsa diyor ki <Yasalar insan içindir, İnsan yasalar için olmadı.>
Tanrı sözü, Tanrı’nın emirleri, bizi özgürleştirmek istiyor. En mükemmel insan olma yolunu bize gösteriyorlar. Bunun için yasalar var ama o yasalar hep sevgi ile yoğrulmuş, sevgi ile iç içe geçmiş. Evet sevgili kardeşler yasayı unutmayalım. Ama yasayı da hep sevgi ve merhametle hatırlayalım. Kurban değil merhamet isterim diyen Tanrı’nın sözünü anlayalım ve yasaları insanı yaşatan, insanı çoğaltan unsurlar olarak görelim.”
