Samatya Altımermer Surp Hagop Kılhatir Kilisesi’ndeki Kutsal Sunu Ayini (Surp Badarak) ile Kilisenin isim günü ve Surp Hagop Yortusu 18 Aralık Cumartesi günü kutlandı.
Türkiye Ermenileri Patriği Kadasetli Sahak II’nin riyasetindeki törende Kutsal Sunu Ayini’ni Üstrahip Yeğişe Uçkunyan gerçekleştirdi. Diyakos ve okuyucular Rab’bin sofrasına hizmet ettiler.
Patriklik makamına bağlı Rahipler ve Pederlerin hazır bulunduğu törende İlahileri, Kıdemli Peder Krikor Damadyan önderliğindeki Pederler seslendirdi.
Salgın koşullarına uygun şekilde İnanlıların da katıldığı Kutsal Sunu Ayini’nin ardından Patrik Hazretleri Ermenice ve Türkçe vaazlar verdi.
Türkçe vaazından bazı bölümler şöyle;
”Sevgili kardeşlerim, bugünkü İncil parçasında Efendimiz İsa Mesih diyor ki ; Ben iyi çobanım, koyunlarımı tanırım, koyunlarım da beni tanır, benim sesimi işitirler, yabancının arkasından gitmezler. İsa Mesih’in bu sembolik sözlerinden bizim anlamamız gereken en önemli şey, bizim çok sesler işittiğimiz ama Efendimizin sesini iyi tanımamız ve O’nun ardınca gitmemizdir.
Hristiyan kimdir biliyor musunuz? Bu dünya tarafından zaten kandırıldığını anlayan insandır. Tövbe dediğiniz şey nedir? Tanrım bu dünya beni kandırdı, kötü alışkanlıklar edindim, şimdiye kadar başkalarının fikri ile yaşadım ben, şimdi anlıyorum ki benim çobanım Sen’sin. Senin sözlerinde yaşamak istiyorum, tövbe ediyorum. Tövbe dediğimiz şey bu. Onun için bizim bu dünyada nasıl yanlış yönlere gittiğimizi anlamamız lazım.
İnsanın bu dünyadaki hikayesi, Adem ve Havva’dan başlayarak, en büyük yanılgısı yabancının sesini ayırt edememektir. Onu dost sesi, koruyucu sesi olarak görmektir.
Tanrı’nın sözü eğer konuşulmuyorsa imanlı hemen fark etmesi lazım; bu yabancının sesi. O zaman bakın, Tanrı’nın sesini ayırt edebilmek için, önce Tanrı’nın ne dediğini anlamamız lazım. Tanrı da bize kendi kutsal sözünde, ne dediğini anlatıyor. Tanrı’yı Tanrı’nın sözünden tanırız biz. O sözü biz içselleştireceğiz, vicdanımız haline getireceğiz, hafızamıza kazıyacağız, o zaman çevremizdeki sesler geldiğinde biz diyeceğiz ki; bu yabancı ses. Bununla yönlendirilmemem lazım.
Elbette ki yabancı da insandır, onda da değerli şeyler vardır, ama o değerli şeylerle yoldan sapabiliriz, Tanrı’mızın İsa Mesih’in sesini unutabiliriz. Nasıl ki diyor; “yol, yaşam ve gerçek benim” o yoldan başka yerlere sapabiliriz. Onun için çok dikkatli olacağız, yabancının ardınca gitmeyeceğiz.
Rab’bin sözleridir işitmemiz gereken, kulağımızı işitmeye alıştırmamız gereken tek ses odur. Ebedi hayatımız, alın yazımız Rab’bin sözlerinde kalmak, dört elle onun ipine sarılmakla gerçekleşebilir. Kurtuluşumuz bu şekilde gerçekleşecek. Onun için biz Rab’bin sözünü ne kadar çok işitirsek, ne kadar çok konuşursak bizim için o kadar önemli.
Evet sevgili kardeşler, çok ihtiyacımız var Rab’bin sözlerinin çoğalmasına. Rab’bin sözü çoğalmalı. Bizim Ermeniliğimizde, toplumumuzda aksayan yön, para azlığı değil, ruh kıtlığıdır ve bizim de ruhumuzun artması için Tanrı’nın sözleriyle dolup taşmamız gerekiyor. Tanrı’nın sözü önünde eğilmemiz gerekiyor. İşte o zaman bir şeyler değişecek bizim aramızda. Nerden biliyoruz? Çünkü Rab’bin sözünün değdiği herkes değişiyor. Dünyaya, hayata, paraya bakışı, kendi milletine bakışı değişiyor. Rab’bin sözünün değdiği herkes biraz daha insan oluyor. Bu denenmiş bir şeydir. Rab’bin sözünü duyan herkes aydınlanıyor. Kör gözleri, sağır kulakları açılıyor ve Rab’bin sözü ile yeni bir yaşama başlıyor. İncil’in sözü ile bu yeniden doğumdur. Yeniden doğmaktır, Rab’den doğmaktır. Öyle ki sevgili kardeşler ben bu Altımermer Kilisesi’ni hep Rab’bin sözünün yaşandığı ve O’na saygı duyulan bir mekan, bir mabed olarak görüyorum. Her girdiğinde de, bilmiyorum ne var bu kilisede ama bir ruhsal varlığı hissediyorum. Gerçekten biz unuttuk ama, bu kilise mucizeci adıyla tanınıyordu. Onun için siz de boşa gelmiş olmayın yüreğinizin istediğini Surp Hagop’dan isteyin. Her kilisenin kendi bereketi vardır, kutsallığı vardır, onu içinize çekin. O size de ailenize de yeter. Rab sizinle olsun sizi güçlendirsin. Bu zor günlerde Rab’bin sözü ile omuzlarımız geniş yürüyelim. Çünkü içinde ne varsa sen osun. İçine kutsalı al, Tanrı’yı al, o şekilde yürü, o zaman daha az kaygı çektiğini göreceksin.
Rab’bin esenliği sizinle olsun.”
Vaazların ardından Patrik Hazretleri’nin kutsaması ve hep birlikte söylenen Rab’bin duası ile tören son buldu.
