Yeşilköy Surp Isdepannos Ermeni Apostolik Kilisesi’nin yıllık kutlamaları, Covid-19 salgını kısıtlamaları sebebi ile Galata Surp Krikor Lusavoriç Kilisesi’ndeki Kutsal Sunu ayini ile gerçekleşti.
Yeşilköy Surp Isdepannos (Aziz Stefanos) Kilisesi’nin, geleneksel yıllık kutlamaları ve sevgi sofrası günü, bu yıl Covid-19 salgını kısıtlamaları sebebi ile 17 Aralık Perşembe günü Galata Surp Krikor Lusavoriç Kilisesi’ndeki Kutsal Sunu Ayini ile kısıtlı olarak gerçekleştirildi ve 20 Aralık Pazar günü Patrikliğin Facebook sayfasında yayınlandı.
Yeşilköy Kilisesi’nin din görevlisi Kıdemli Peder Goryun Fenerciyan eli ile gerçekleşen Kutsal Sunu’da, kilise diyakos ve okuyucuları Rabbin sofrasına hizmet ederken, Peder Natan Arabyan da törende hazır bulundu. İlahileri Edvin Galipoğlu, Hovsep Kuyumcuyan, Artür Bağdasaryan ve Sercan Gazeroğlu seslendirdiler. Tören sonunda, Yeşilköy kilisesinin hayırseverleri ve tüm Rab’de uyuyanlar için Hokehankist (Ayin-i Ruhani) duaları okundu.
Patriklik Facebook sayfasında, daha sonra canlı yayın ile Patrik Sahak II Ermenice ve Türkçe iki vaaz verdi. Günün okuma parçalarından yola çıkarak (Luka18:9-14) verdiği vaazlardan özetle:
“İman İşitmekle Gelir”
“Bugünkü İncil parçası, insanın, Tanrı’nın gözündeki değerini anlatmaktadır. İnsan olmak Tanrı için yeterlidir. Bu, bize verilmiş bir sermayedir. Gerçekleşmesi gereken şey ise kurtuluşumuzdur. Bu bölümde geçen olayda, bulunduğu yere İsa’nın ismi, kendisinden önce gelmişti. Kör olan kişi İsa Mesih hakkında duyduğunu yüreğine almıştı. Yüreğindeki bu inanç bir çığlığa dönüşmüştü. Pavlus der ki,“İman, işitmek ile gelir.” Biz hepimiz ruhsal bir körlüğe sahibiz. İnansak bile göremiyoruz. Bu konuda gözlerimizin açılması, kulaklarımıza gelen bilgi ve bu bilgiye inanmak ile mümkün olacaktır.
İncil’e olan inancımız ve onun müjdesini duymamız, ruhsal gözlerimizi açar. Yaşayan Rab İsa Mesih’i hayatımıza alırız. Eğer bunu fark etmezsek, kurtuluşumuz yanımızdan geçer ve gider.
Tanrı bize yardım etmek istiyor. Çevremizdeki seslere kulak asmadan, O’na yönelmeliyiz. Çığlığımızı ona duyurmalıyız. Sesimiz, patlayan bir volkan gibi olmalı. Tanrı ile aramızda başkaları durmasın. Ondan gelecek olan övgüyü duymaya gayret edelim. Sadık ve hakiki dostumuz Rab’dir. O’nu arayalım ve bulalım. Bundan pişman olmayacağız.
Yaptığımız her işe gayretimizi katalım. Gayretle ve içten edilen samimi dua, sadece Tanrı’yı dikkate alan dua, çok şeyi değiştirir.
Bazen yaşam çağırımızı bilmemiz ve o yolda yürümemiz zor olabilir. Macera ve riski göze almak ilerdeki pişmanlığımızı azaltacaktır. Tanrı, özgürlüğümüze karışmaz. İstediğimiz şeyin sorumluluğunu bize verir. O, sadece dudaklarımız ile istediğimize bakmaz. Daha derine iner ve yüreklerimize bakar. Ne istediğimizi ve kim olduğumuzu bilmek ister.
Bu dar günlerde yardım çağırılarına verdiğimiz cevap, bizim kim olduğumuzu ortaya koyar. Kiliselerimizin ve okullarımızın ayakta kalmaları, gönüllü katılımlar ile mümkündür. Bunları sağlamak çok büyük bir çabayı gerektiriyor. İyilik için çalışmaktan, başkaları için dilenmekten çekinmeyin. O giderek sizi büyütür. Bunu yaparak İsa Mesih’in şu sözünü yerine getirmiş olursunuz:
”Kendini yücelten herkes alçaltılacak, kendini alçaltan yüceltilecektir.”
