İzmir’de her sene 23 Şubat’ta kutlanan Aziz Polikarp Bayramı, bu sene de görkemli bir şekilde Aziz Polikarp Kilisesi’nde kutlandı.
İzmir’in Koruyucusu Aziz Polikarp’ın onuruna onun bayramına hazırlık olarak 9 günlük Dua, 14 Şubat gününden itibaren her akşam saat 18:30’da Aziz Polikarp Kilisesi’nde yapıldı. Dua İzmir Başepiskoposu Monsenyör Martin Kmetec tarafından yönetildi ve derin düşünme anları, Konya Kilisesi’nden Maria Grazia Zambon tarafından sunuldu. “Novena Duası”, cemaate açık bir şekilde gerçekleştirilirken, canlı yayın üzerinden de takip edilebildi.
Aziz Polikarp Bayramı Görkemli Kutsal Ayini, Kamerun ve Ekvator Ginesi Vatikan Büyükelçisi olan İzmir doğumlu Monsenyör Julio Murat tarafından yönetilirken; İzmir Latin Katolik Kilisesi’nin Başepiskoposu Monsenyör Martin Kmetec de ona eşlik etti. Hem İzmir Rum Ortodoks Metropoliti Bartholomeos Samaras hem İzmir Anglikan Kilisesi’nin Rahibi James Buxton hem de yurtdışından birkaç rahip, İzmir’in farklı kiliselerinden gelen rahipler ve geçen seneye göre daha fazla bir kalabalık bu özel litürjiye katıldı.
Bilgelik Kitabı’ndan Sözler ve Vahiy Kitabı’ndan Sözler okunduktan sonra, Diyakon Nikola, Aziz Yuhanna İncil’inden Sözleri, hem Türkçe hem de İtalyanca olarak okudu.
Ardından İzmir Başepiskoposu, Türkçe ve İtalyanca olarak verdiği vaazında şöyle dedi: “Yuhanna İncili’nin 13. bölümünün ilk ayetinde İsa’nın şu sözlerini okuruz: ‘Onları sonuna kadar sevdi.’ ‘Dünyada kendisine ait olanları sevmiş olarak sonuna kadar sevdi.’ (Yh. 13,1). İncil Yazarı, Istırabın anlatımına, ayakların yıkanmasının anlatımına böyle başlar ve bu davranışın en içten nedenini belirtir: Sevgi. Aziz Polikarp için de bu böyleydi; sonuna kadar sebat eden tüm iman şehitleri için de böyle oldu. Sevgi dönüş yolu bilmez. Ya sonuna kadar gider ya da aksi halde sevgi değildir. İman şehitleri de Mesih’in sevgisi uğruna ölürler.
Aziz Polikarp’ın şehitliği, Mesih ile olan ilişkisinin şeffaf bir kanıtıdır. Canlı ve kişisel bir ilişkidir; Eyüp’ün Tanrı ile olan ilişkisine benzer. Bu kadim Ata, korkunç huzursuzluğunun, ıstırabının meydan okuması karşısında yıpratıcı acısına olan yanıtını ancak Tanrı ile gerçek ve derin ilişkisinde bulmuştur: ‘Ben Kurtarıcım’ın yaşadığını, sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.’ (Eyüp 19,25). Aziz Polikarp da yüreğine şu derin inancı kazımıştır: ‘Kurtarıcımın yaşadığını biliyorum.’ Aziz Polikarp’ın ve Tanrı İnayeti’nin tarih içinde yaydığı birçok şehidin sadakatinin zaferi, bizim için derin bir teselli, neşe ve güç nedenidir. Ama hepsinden öte, imanımızın bir yalan, çocuklar için bir masal olmadığını bize açıkça gösterir.
Aziz Polikarp bir Hristiyan, rahip ve Episkopos olarak hayatını verdi, Mesih uğruna öldü, çünkü çarmıha gerilen Mesih İsa’da O’nun tanrısallığını ve kurban edilişinde de insan ırkına sunulan değerli kurtuluş armağanını gördü.”
Havari ve İncil yazarı Aziz Yuhanna’nın ilk öğrencilerinden biri olan ve Pers Ülkesi’nde yaklaşık olarak M.S. 70 yılında doğan Aziz Polikarp, genç yaşında kör olarak Smyrna’ya – bugünkü İzmir – getirildi, diyakon oldu, daha sonra rahiplikten 113 ile 117 yılları arasında Episkoposluk ünvanına atandı. Yaklaşık elli yıl boyunca görevini yerine getirdi. Polikarp, 23 Şubat 155 tarihinde İzmir Akropolü üzerinde, Roma Stadyumu’nda şehit edildi.
Aziz Polikarp’ın kafatasının bir parçası hürmet edilmek üzere tüm Ayin boyunca takdim edildi. Yunanca, Latince, Fransızca ve Türkçe ilahiler söylenerek Ayin’e renk katıldı ve tören bittikten sonra cemaate büyük salonda ikram verildi. (SAT-7 TÜRK/İZMİR-Nathalie Ritzmann)
