Ermeni Kilise Takvimine göre, 3 Nisan Pazar günü Ermeni Apostolik Kiliseleri’nde “Kalıstyan Giragi” (Geliş Pazarı) haftası kutlandı. Gedikpaşa Surp Hovhannes Kilisesi’ndeki Kutsal Sunu Ayini’ne (Surp Badarak) Türkiye Ermenileri Patriği Kadasetli Sahak II riyaset etti, Ermenice ve Türkçe vaaz verdi.
Kilisenin din görevlisi, Türkiye Ermenileri Patrikliği Ayinlerden sorumlu müdürü Kıdemli Peder Dırtat Uzunyan’ın gerçekleştirdiği Kutsal Sunu Ayini’ne, Kilisenin Diyakos ve Kıdemli Okuyucuları Rab’bin sofrasına hizmet ettiler. Gedikpaşa Kilisesi Vakfı Yönetim Kurulu Başkanı Murat Özçelik, yönetim kurulu üyeleri ve inanlıların hazır bulunduğu ayinde ilahileri, yardımcı şefleri Jirayr Akmercan yönetiminde Zıvartnots Korosu üyeleri seslendirdiler.
Kutsal Sunu Ayini’nin ardından, Patrik Hazretleri Ermenice ve Türkçe vaaz verdi. Türkçe vaazından bazı bölümler şöyle;
”Tanrı hep gelendir. Tanrı hep gelir. Tanrı bizden uzakta değil. Pavlus’un Atina’lılara dediği gibi; biz O’nun içindeyiz, O’nun içinde hareket ediyoruz. Varlığımızı O’ndan aldık, biz O’nun zürriyetiyiz. Tanrı bize bizden de yakın, Tanrı gelir bize ama biz hazır mıyız O’nu karşılamaya? Geldiğinin farkında mıyız? İşte bir şekilde kilise bize bunu söylüyor. Tanrı bizi hep yarı yolda karşılayandır. Ama yarı yolu bizim yürümemiz gerek. Biz yola çıkmalı ve hazırlanmalıyız. Hazır mıyız? Yeruşalim sembolik olarak bizim bedenimizdir. Bedenimiz de bir kent gibidir, yükselir, içinde ruhumuz durur, kalbimiz bizim mabedimizdir, o mabed Tanrı için yapılmıştır, orada Tanrı kendini bulmak ister, kendisinin kabul edilmesini ister. O zaman senin kalbin ve benim kalbim Rab’bi kabul etmek içindir. Bu kalp, bu yürek Rab içindir. O geldiğinde hazır olmalı. Onun için İsa’nı şu sözü hepimizin kulağına küpe olmalı “size şunu söyliyeyim; Rab’bin adıyla övgüler olsun diyeceğiniz zamana dek beni bir daha görmeyeceksiniz.” Bizim için Tanrı’nın krallığını kabul etmek, yüreğimizi O’na açmak elzemdir. Mesih’in müjdesi bize geldiğinde biz çok severiz, kiliseye gidelim, ilahi söyleyelim, zaten başkaları söylüyor bizim yaptığımız şey orada oturmak, kolay, paskalya’da yumurta boyayalım, çörek yapalım, su okunursa alalım, zeytin dalı dağıtılırken alalım, güzel, Kutsal Kitap okuyacaksın, ara sıra okurum o da fena değil. Ama öyle olmuyor, içimize girdiğinde, biz kendimizin zannettiğimizden bu bedeni,kalbi, duyguları, kendi istediğimiz gibi kullanmaya alıştığımızda, o tahtta kendimiz oturmaya alıştığımızda, Mesih; ordan ineceksin Ben oturacağım oraya dediğinde, diyoruz ki dur bakalım bu kadar uzun boylu değil. Ama hem Mesih içinde durup hem de O’nun istediğini yapmamazlık yapamazsın. İki şey yapacaksın, ya itaat edeceksin ya da O’nu öldüreceksin. Öldürmek nasıl olur? Sözünü dinlemeyerek, istediğini yapmayarak, eski alışkanlıklarını sürdürerek, halen canın istediğinde küfür ederek, lanet ederek, başkalarının kalbini kırarak, dedikodu yaparak. İşte Mesih gelir, önce söz olarak gelir ve ta içimize girer bizden karar vermemizi bekler. Ya “efendimiz” diyeceğiz O’na ya da “Haça ger O’nu Haça ger” diyeceğiz. Kutsal Kominyon aldığımızda hissediyor muyuz neyi aldığımızı? O’nun bize verdiği şeyi gerçekten biliyor muyuz? İnsanların çoğu bizim kilisede kominyon alırlar ve hemen dışarı çıkarlar, sonra kilise boşalır, ne oldu? ne aldın sen? Bu dünyada alabileceğin en değerli şeyi aldın sen ama düşünmüyorsun onun üstünde, dua etmiyorsun onun üstünde. Badarak devam ediyor, şükür devam ediyor, şükretmemiz lazım, teşekkür etmemiz lazım öyle değil mi? Mesih bize Kutsal Ruhu ile gelir ama bu gelişi pek çoğumuz tarafından yeterince takdir edilmez. Kutsal Ruh Tanrı’dır. Vaftiz olduğumuzda biz Kutsal Ruh’un mabedi haline geliriz ama bilmeyiz, O’nda büyümeliyiz, içimiz Kutsal Ruh’la dolmalı, çünkü Tanrı diyor; “ben Kutsalım siz de Kutsal olacaksınız, hiç kimse Kutsiyet olmaksızın Rab’bi göremez.” Onun için bizim, Kutsal Ruh’un bize İsa’yı getirdiğini bilmemiz şart. Hristiyan’ın vaftizleri vardır, su vaftizi vardır olduk, ruh vaftizi vardık olduk, bir de ateş vaftizi var, ateş vaftizi de Kutsal Ruh’un içinde öylesine durmaktır ki, Kutsal Ruh Mesih’te olan her şeyi size vermeye başlar. Siz de ateş gibi olur, Mesih’leşirsiniz. Bu dünyada bu gerçekleşecek bir süreçtir ama biz buna ikna olmuyoruz. Buna ikna olsak her şeyi bırakır bununla uğraşırız. Ama savaş devam ediyor arkada, bu akıl diyor ki, bunlar güzel vaaz sözleri, her halde bunlar Azizlerin uygulayacağı şeyler, bu herkesin yapacağı şey değil onun için ben en azla yetineyim, Tanrı da diyor ki; sen bilirsin, senin istediğin gibi olsun. Biz O’na diyoruz ki senin istediğin olsun, O da diyor ki; benim istediğim hiç bir zaman size olmuyor, o zaman senin istediğin gibi olsun ama sonra ağlama, üzülme, kaybettiğin fırsatlardan dolayı beni suçlama. Söz sana geldi yolu gösterdi, sen o kadar yürüdün, yürüdüğün için teşekkür ederim sana ve seni yarı yolda karşılıyorum ben ama ondan sonra farklı olacak. Rab hepinizle olsun. Mesih’in gelişinin gücü ile güçlenin. Amen.”
Vaazların ardından tüm Rab’de uyuyanlar için Ayin-i Ruhani (Hokehankisd) duaları okundu. Sonrasında Patrik Kadasetli Sahak II’nin kutsaması ve hep birlikte söylenen Rab’bin duası ile tören son buldu. Törenin ardından Kilisenin merhum başkanının ismini taşıyan Harutyun Şanlı salonuna geçildi, burada yıllardır gelenek olduğu üzere Patrik Hazretleri’ne ve tüm inanlılara Perhiz yemeği verildi.
