Papa Françesko, ‘‘Duaya zaman ayırmadan kendini çalışmaya kaptırmak kabul edilemez. Aynı zamanda hayata yabancılaştıran dua da sağlıklı değildir. Tanrı’yla birlikte olmak için ayrılan zaman, imanı canlandırır ve iman da kesintisiz duayı besler’’ dedi.
Papa, Apostolik Saray’da konuşmasının ilk 30 dakikasını katılımcılarla sohbet ederek, onları veya getirdikleri nesneleri kutsayarak, kitapları imzalayarak ve çocukları selamlayarak geçirdi. Katılımcılara maske takma zorunluluğu getirilirken, sosyal mesafe kurallarına uyulmada zorluklar yaşandı.
Sabretmenin ve dua etmenin önemine değinen Papa, ‘‘Özellikle insanların yaşamları dikkat dağıtıcı şeylerle doluyken, sürekli bir dua halinde kalmak nasıl mümkün olabilir?’’ diye sordu ve, ‘‘Uyurken bile nefes almaya devam ederiz ve dua, hayatın soluğudur. Sürekli dua halinde olan bir yüreğe sahip olmak, sürekli yanan bir aleve sahip olmak gibidir. ‘Ya Rab, bize merhamet et’ veya ‘Rab, bana yardım et’ gibi kısa dualar bile yeterlidir. Dua, bir müzik notası gibidir. Öyleyse dua, günlük görev ve yükümlülüklerle çatışmak anlamına gelmez. Bunu yapmak kolay değil, ancak şunu unutmayalım: Tanrı, her birimizi her zaman hatırlar. Bu nedenle bizler de Tanrı’yı her anımızda hatırlamalıyız’’ dedi.
Papa, ‘‘Çalışmak ve dua birbirinin tamamlayıcısıdır. Dolayısıyla duaya zaman bulamayacak kadar çok çalışmak insanlık dışı iken, gerçek hayattan kopuk bir ibadet yaşamı da zararlıdır’’ ifadelerinde bulundu.
Papa Françesko, İsa Mesih’in sonsuza dek Zeytin Dağı’nda kalmadığını, günlük hizmetine devam etmek için havarilerle birlikte dağdan indiğini söyledi. Bu ruhsal deneyimin imanın ışığı ve gücü olarak yüreklerde kaldığını söyleyen Papa, ‘‘Dua, günlük yaşamı destekleyen ve tapınmayı besleyen imanı canlandırır’’ dedi. (cruxnow)
