Ermeni Apostolik Kiliselerinde, pazar ayinlerine devam edildi. Patriklik makamının bildirisi uyarınca, kiliselere yürüme mesafesindeki inanlılar Surp Badarak’lara (Kutsal Sunu Ayini) katılım gösterirken, kısıtlama şartlarına da özen gösterildi.
Patrikliğin Facebook sayfasından yayınlanan Surp Badarak, perşembe günü Kıdemli Peder Goryun Fenerciyan eli ile Galata Surp Krikor Lusavoriç Kilisesi’nde gerçekleşti. Patrikliğin ruhani eğitim alanları Rab’bin Sofrası’na hizmet ettiler. İlahileri Patriklik Armaş Korosu üyeleri seslendirdi. Ayin sonunda tüm Rab’de uyuyanlar için “Hokehankist” duaları okundu.
Yayının ardından Türkiye Ermenileri Patriği Kadasetli Sahak II, günün İncil okuma parçalarına uygun olarak Ermenice ve Türkçe vaazlar verdi. Türkçe vaazına İncil’den, Matta 12.bölüm 43.ayeti okuyarak başladı ve yorumladı.
Patrik Hazretlerinin Türkçe vaazından bazı başlıklar şöyle:
Burada, İsa Mesih, ruhumuzla ilgili bir sırrı bize açıyor. Elbette burada bazı ayrıntılar var ki uzun açıklamaları gerektiriyor, örneğin kötü ruh nedir? İnsana girmesi, insandan çıkması nedir? Nasıl girebiliyor? Hristiyanlık evrenbiliminde akıllı varlıklar olarak sadece insanı görmez. Aynı zamanda bedensel olmayan, ruhsal varlıklar da yaratılmıştır, çünkü Tanrı gökleri ve yeri yarattı öyle ki, bu gökler dediğimiz, bedeni olmayan çeşit çeşit varlıklar ya da başka türlü bedenleri olan varlıklar. Tanrı kendi yaratıcı gücüne, zevkine ya da kabiliyetine göre yarattı, yaratmaya da devam ediyor, devam edecek. Yaratıcı Tanrı durmaz. Bakın bizi de değiştirecek, bizi de dirilmiş bedenlerle, Mesih’in dirilmiş bedenine benzer şekilde geliştirecek. Biz de olmuş, bitmiş varlıklar değiliz, biz de değişiyoruz.
Tanrı’nın liderliğinde ruhsal bir piramit vardır meleklerle oluşmuş. Bir de Tanrı’ya baş kaldırmış baş meleğin, Lusifer’in emri altında kurulmuş ruhsal bir hiyerarşi vardır. Bu iki hiyerarşi de dünyada Tanrı’nın öngördüğü zaman müddetince insanları da kendi krallıklarının içine almaya çalışıyorlar. Yani Tanrı bizim, O’nun krallığına meleklerin ailesine katılmamızı istiyor. Şeytan da kendi ailesinin, kendi krallığının içine girmemizi istiyor. Bunun için de çaba var. Burada prensip bizim özgür irademiz ve seçmemizdir.
İsa Mesih bize diyor ki ; Arınmak isteyen insanlar, günahtan kurtulmak, bir kötü alışkanlığından kurtulmak isteyen insanlar, çaba verip kurtulduklarında iki kez daha dikkatli olmaları lazım. Çünkü o savaşı bırakmayacak. Kötü olan savaşı bırakmayacak.
Pavlus diyor ki ; Her türlü kötülüğün bir kökü para sevgisidir. Gerçekten de dünyadaki kötülükleri biraz analiz ettiğinizde görürsünüz, orada para sevgisinin ne kadar baskın olduğunu. %90 para sevgisidir, dünyadaki bütün kötülüklerin kökü…
İsa burada ruhani kişileri uyarıyor aslında. Diyor ki; arındınız, temizlendiniz tamam iyi, ama sona kadar dayanan, kurtulacak olan oldur. Bir kere temizlenmiş, arınmış olman seni kurtarmayacak. Çünkü kapıda bekleyen, içeri girmek isteyen hırsızlar var. Sana sormayacaklar onlar, yaptığın bir hata veya işlediğin bir günahı fırsat bilerek hayatından içeri girecekler. Çünkü biz yaptığımız iyilikle Tanrı’ya bağlanırız, kötülükle şeytana bağlanırız. Farkında olalım ya da olmayalım alan açarız onlara. Hak sahibi olurlar. Bu birey için geçerli olduğu gibi toplumlar için de geçerli hatta bütün insanlık için bile geçerlidir.
Bizim için Tanrı’nın yollarında yürümek en büyük çabamız. Çünkü İsa açıkça dedi ; “Hayata götüren yol dardır. Ondan girenler azdır. Yok oluşa giden yol geniştir. Ondan girenler çoktur. Seçiminizi yapacaksınız.” Hristiyanlık dağa tırmanmak gibidir. Doruğa varınca sadece rahat edebilirsiniz. O tırmanmayı durdurduğunuzda aşağıya düşersiniz.
Şeytan bizi uçlara iterek yok eder. Aşırılıklarda gizlidir şeytan. Hatta iyi şeylerin aşırılığında bile…
Kibir ve gurur, kim kabul eder ki kibirli ve gururlu olduğunu. Halbuki bizim en zayıf yanımızdır bu. Dünyada en çok sevdiğimiz, Tanrı’dan bile daha çok sevdiğimiz varlık kendimiziz. Gün boyunca kullandığımız en çok kelime ben, ben, ben kelimesi. Boş kalıp hayal kurduğumuzda bütün o hayallerin merkezinde hep biz varız, imanlı da olsan, Tanrı değil sen varsın. Bu kibir ruhudur bizi yanlış yapmaya iten…
Hiç kimse bizden kendini güvende hissetmesin. Hepimiz savaş meydanındayız, iyi ile kötünün savaşındayız ve bu savaş hep bizim dışımızda olmuyor, çoğunlukla bizim içimizde gerçekleşiyor. Ayık ve uyanık olacağız.
Sevgili kardeşlerim çözüm bu. Tanrı’nın sözlerini dinleyeceğiz biz ve Tanrı bizim akrabamız olacak. Ailemizden birisi olacak. Hayatımızdaki birisi olacak. O zaman bizim günahla hatta kötülükle mücadele etmeye bile ihtiyacımız olmaz.
Gerçekten Mesih senin içinde öyle bir yangın tutuşturmak istiyor ki orada hiç bir günah duramaz zaten. Işık geldiğinde karanlık nerededir? Hiç bir yerde. Kutsallık geldiğinde, Tanrı geldiğinde hayatıma, günah nerededir? Hiç bir yerde.
Gençlik arzularından kaç! Kaç da nereye kaçsın? Bir genç, gençlik arzularından nereye kaçabilir ki? Kendi bedeninde mevcut olan. Tanrı’ya. Tanrı’ya kaç diyor. Çünkü Tanrı’ya kaçtığımızda biz, o zaman bizdeki ruhsal öge ağır basmaya başlar. Kendimizi beden değil daha çok bir ruh olarak görmeye başlarız ve güçleniriz. Ruhsal tatlar ve zevkler edinmeye başlarız, maddi olanın peşinden gitmeyiz.
Işığınız artsın sevgili kardeşlerim. Kutsallık ve sevgi çoğalsın hayatınızda. Tanrı’yı çoğaltın hayatınızda, o zaman pek çok şey kendiliğinden çözümlenecek.
