2022 yılının son Sevgi Sofrası (Madağ), 25 Aralık Pazar günü, her yıl olduğu gibi bu yıl da, Gedikpaşa Surp Hovhannes Kilisesi’nin Sevgi Sofrası olarak kutlandı. Türkiye Ermenileri Patriği Kadasetli Sahak II’nin riyaset ettiği Kutsal Sunu Ayini (Surp Badarak), Rahip Kasbar Garabedyan eli ile gerçekleşti.
Kilise Diyakos, astdiyakos, kıdemli okuyucular ve okuyucuları Rab’bin Sofrası’na hizmet ettiler. Kıdemli Okuyucu Berç Şahbaz günün İncil okuma parçasını okurken, Kutsal Kase’yi Diyakos Sarven Bıçakçı getirdi.
Kilisenin din görevlisi Kıdemli Peder Dırtad Uzunyan, Gedikpaşa Kilisesi vakfının seçilmiş yeni başkanı Manuk Kalaycı, yönetim kurulu üyeleri, bazı kilise vakfı yöneticileri ve kalabalık inanlıların hazır bulunduğu ayinde ilahileri, Kilisenin Zıvartnots Korosu üyeleri, şefleri Kıdemli Okuyucu Kevork Çağlıçubukçu yönetiminde seslendirdiler.
Surp Badarak sırasında Patrik Kadasetli Sahak II Ermenice ve Türkçe vaaz verdi. Türkçe vaazından bazı bölümler şöyle;
”Hepimize bir ömür verilir. Kısa, uzun. Hepimizin farklı yetenekleri var ama hepimiz bu hayatı çoğaltmalıyız. Yani o ömrümüzü aldığımız Tanrı’mızdan, geri verdiğimizde, Tanrı o hayatı çoğalmış görmeli. Hayat, bize verilen ömür, bizim değil. Bu dünyanın bir efendisi olduğu gibi, bizim de ömrümüzün, hayatımızın bir efendisi var. Tek bir hücremizi bile yaratamayız biz. Bütün yeteneklerimiz, her şeyimiz, Tanrı’mızın bize bir emanetidir. Yanlış olan şey, bizim çoğunlukla Tanrı’nın bize verdiği şeyleri armağan gibi görmemiz. Ama İsa Mesih bize diyor ki; Hayır, sana verilmiş olanlar emanet, armağan değil. Tepe tepe kullanasın, sarf edesin mahvedesin diye değil. Günümüzde insanların en çok söylediği sözlerden biri şu; bu benim hayatım değil mi? İstediğim gibi yaşarım. Yok istediğin gibi yaşayamazsın. Aldığımız soluk bizim değil. Yoksa hiç bırakmazdık biz onu. Gençliğimiz bizim değil, yoksa hiç yaşlanmazdık. Sağlığımız bizim değil, yoksa hiç hastalanmazdık. Bu benim bedenim, hayatım değil. Bu Tanrı’nın bana emanet ettiği bir hayat. Tanrı’nın emanet ettiği bir beden. Ona iyi bakacağım, onu değerlendireceğim, çoğaltacağım ve Tanrı’nın huzuruna çıktığımda diyeceğim ki; Tanrım beni çıplak, zayıf, küçücük bir bebek olarak gönderdin dünyaya ve ben o bebeği büyüttüm, ben o bebekten yararlı bir insan yarattım. Ben o bebekte kendimi adam ettim, çoğalttım, sayemde insanlar, güldü, zenginleşti, yolunu kaybetmiş olanlar yolunu buldu. Öğrettim, çocuklar yetiştirdim, çoğaldım ben. Evet sevgili kardeşlerim, yeni yılın bize sorusu bu. Çoğalıyor muyuz? Tanrı’nın bize emanet ettiği şeyleri çoğaltıyor muyuz? O’nun istediği gibi. Çünkü bir de kötüye doğru çoğalmak var. Kötüyü çoğaltmak var. Bu yer yüzünde, baktığımızda, içimizi ısıtan haberlerden çok, bizi üzen haberler var. İnsanlığı mutsuz eden insanlar çoğalıyor. Hayat daha zor ve yaşanmaz hale geliyor. Ölüm aletlerini çoğaltıyoruz biz. İnsan, insanın kurduna dönüşüyor. Her insan kendi hayatının işletmecisidir. Kutsal İncil bunu bizden bekliyor. Oturun geçmiş yıllarda neleri eksik yaptınız ve 2023 yılında neyi yapacaksınız bunun hesabını yapın. Tanrı insanı cennette ve cennet için yarattı. O zaman bir şekilde Tanrı’nın bizden beklediği en büyük ürün, ya da ömrümüzü çoğaltmamız bizim, bu hayatı mutlu ve sevinçli yaşamamızdır. Yani Tanrı, sevinmemizi, mutlu olmamızı istiyor. Tanrı’nın huzuruna gittiğimizde, özellikle dualarımızda, hep somurtan, bir şeyler isteyen insanlarız, oysa Tanrı sevincimizi, coşkumuzu O’na getirmemizi istiyor. Onun için kilisemizin en güzel, en kısa dualarından birisi, akşam duası ayinlerinde yapılır. “Şükürler olsun sana Tanrım, şükürler olsun. Her şey için Sana şükürler olsun.” İşte bu sevincimiz, kaybettiğimiz cenneti bu dünyada bulduğumuzu gösterir. Yaşadığımız hayatta Tanrı’nın bize verdikleri ile mutlu olduğumuzu gösterir. Tanrı, bize verdikleri, sundukları ile sevinmemizi istiyor. 2023 yılı bu özelliği edinmemizin yılı olabilir. Tanrı’da sevinmenin. Çünkü biz bazen Kutsal Kitabı okuduğumuzda zannederiz ki hep sert emirler var. Yok, Kutsal Kitap’ta Musa’nın şeriatı verildiğinde, aynı zamanda Tanrı diyor ki; Sevineceksin. Yani On Emir’den biri gibi emir veriyor ve bunun için de bayramlar tayin ediyor. Bayramlarla ilgili Tanrı’nın istediği şey, insanların işlerini güçlerini bırakıp Tanrı’nın huzurunda eğlenmeleri, hep beraber mutlu olmaları, hep birlikte bu hayatı kutlamaları. Tanrı’nın istediği şey bu. Onun için bizim kilise takvimimizde tövbe, oruç günleri var evet. Ama bizim takvimimizde, Azizlerin bayramları, büyük bayramlarımız var. O günlerde de oruç tutamazsınız, Diriliş Yortusu’ndan sonra 40 gün bayram ediceksiniz. İnsanın dinlenmeye ihtiyacı vardır. Onun için diyor; 6 gün çalışacaksın yedinci gün dinleneceksin. Çünkü bu dünya cennet olsun diye yaratıldı ve sen dışında o cenneti yaratamıyorsan, içinde o cenneti yaratacaksın. Bu da şükürle gelen bir cennettir. Elinde olana şükretmek, Tanrı’yı yüceltmek, elinde olanlara sevinmek. Bu bir yaşama sanatıdır aynı zamanda. Tanrı’nın pek çok ismi vardır, o isimlerden bir tanesi de “sevinç ve mutluluk”tur. Tanrı’nın sevinci ve mutluluğu sizinle beraber olsun. O esenlik içinizi kaplasın, sizi yararlı ve hayırlı işler için güçlendirsin ve biz Rab’bimizle beraber güvenle yeni yıla adım atalım. Tanrı hepinizi kutsasın.”
Vaazların ardından Rab’bin Duası okundu. Daha sonra Komünyon (Hağortutyun) dağıtımına geçildi. Surp Badarak’ın sonunda öncelikle Gedikpaşa Surp Hovhannes Kilisesi’ne hizmette bulunanlar, Gedikpaşa Kilisesi Vakfı’nın merhum başkanı Harutyun Şanlı ve tüm Rab’de uyuyanlar için Ayin-i Ruhani (Hokehankisd) duaları okundu. Ardından Patrik Hazretleri, Kilise’nin Sevgi Sofrası’nı kutsadı. Sonrasında hep birlikte söylenen Rab’bin duası ve Patrik Hazretlerinin takdisi ile ayin son buldu.
