Topkapı Surp Nigoğayos Kilisesi’nde, 12 Aralık Pazar günü, Türkiye Ermenileri Patriği Kadasetli II. Sahak riyasetinde gerçekleşen ayinle kilisenin yıllık Sevgi Sofrası (Madağ) kutlandı.
Peder Şirvan Mürzyan eli ile sunulan Kutsal Sunu Ayini’nde (Surp Badarak), diyakoslar Vahram Lüleciyan, Armenak Kazancıyan, Sayat Çınaryan ve okuyucular Rab’bin sofrasına hizmet ettiler.
Kilisenin din görevlisi Rahip Hovagim Serovpyan, Peder Zakar Koparyan, Topkapı Kilisesi Vakfı başkanı Şant Çakmak, Topkapı Levon Vartuhyan okulu müdiresi, öğretmenleri, öğrencileri ve inanlıların hazır bulunduğu ayinde ilahileri, şefleri Hagop Mamigonyan yönetiminde ve Sirun Sirunyan’ın orgu eşliğinde Lusavoriç Korosu üyeleri seslendirdi.
Patrik Kadasetli Sahak II Ermenice ve Türkçe vaaz verdi.
Türkçe vaazından bazı bölümler şöyle;
İsa niçin anlattı bunu. O akşam yemeği, yada efendi kim? Efendi burada Tanrı. Yemek, şölen; cennet. Bizler davetliyiz ona. Ama hepimizin Tanrı’ya gitmek için bahaneleri var. İşim var, hayat pahalı, evlendim gelemem, kariyerim var, şu var bu var ve böylece bir şekilde iman dediğimiz şey bizim içimizde ölü kalıyor, ilerlemiyor, büyümüyor. İnsan çok karmaşık bir varlık. Hem evimizde oturmayı, hem dışarda dolaşmayı isteriz. Hem cimri hem cömert olmayı isteriz. Hem imanlı olmak isteriz, hem de imansız gibi yaşamak isteriz. Hem ahlaktan dem vururuz hem de içimizde ahlaksızlıklar vardır. Ne istediğimizi bilmiyoruz. Onun için dünyada binlerce dindar insan var, binlerce ben Allah’a inanıyorum diyen insan var ama büyük bir ihtimalle ilk köşede onlar satarlar Tanrı’yı da inancı da. Niçin? Çünkü insan topraktan yapılmıştır ve biz henüz çamuruz, henüz daha oluşmadık. Sürekli farklı farklı şeyler istiyoruz. İsa da diyor ki; önce kendinizi tanımanız lazım diyor.
Onun için, buradaki bütün imanlılar da Kilise’de toplanmış, ben de dahil olmak üzere, cennete gitmeyi istiyoruz, ama bugün değil. Ölünce. Şimdi bu bizi sorunlu, tutarsız imanlılar haline getiriyor. Biz Tanrı’ya yer açmalıyız hayatımızda.
İşte, hayatınızdaki büyük taşları bulun, ve önce onları hayatınıza yerleştirin, ondan sonra öteki şeylere zaman bulursunuz. Tanrı, Kilise, iman, Kutsal Kitap, ailemiz, işimiz bunlar büyük taşlardır. Bunları yerleştirdikten sonra öteki şeyler girer içine, eğlence, dostluk, arkadaşlık gezi, ama önce büyük taşlar. Tanrı büyük taştır. İlk önce kavanoza yerleştireceğimiz büyük taştır. İmanlı bunu söyleyen, ikrar eden, açıklayan kişidir. Tanrı benim için en önemlidir diyen kişidir. Çünkü inanan insanın önüne 2 emir koyulur. Birincisi Rab Allah’ını bütün kalbinle, yüreğinle, fikrinle, canınla seveceksin. İkincisi, komşunu kendin gibi seveceksin. Sana ne yapılmasını istiyorsan sen de başkasına onu yapacaksın. Bunlar imanın direkleridir. Bunlarsız hayatımızı sürdüremeyiz. Ama insanların %99’una sorsan Tanrı’yı seviyor musun diye tabi derler seviyoruz.
O zaman sevgili kardeşler, İsa’nın bize öğrettiği şey; eğer Tanrı’yı seviyorsan, ebedi hayatı seviyorsan, ona zaman ve yer ayıracaksın. Kilise’ni seviyorsan yer ve zaman ayıracaksın, emek vereceksin. Ciddiye alacaksın. O zaman bir davet var bize, hepimize Tanrı’dan gelen bir davet var. Bize diyor ki; gelin bana, bana gelin ebedi hayatınız olacak. Ve biz O’na gitmeye alıştırmalıyız kendimizi.
Bugün hangi durumdasın? Hayatın seni Tanrı’ya yaklaştırıyor mu? Uzaklaştırıyor mu? Bahane bol. Cesareti olmayanın bahanesi bol olur. Şu andaki hayatın seni Tanrı’ya yaklaştırıyor mu? Yaklaştırmıyor mu? İçinden Tanrı’ya doğru çekilim hissediyor musun? Hissetmiyor musun? Neye doğru çekilim hissediyorsun? Çünkü ruh sevdiği şeyin yanındadır hep. Bu dünyada da böyle, sevdiğin şeyle berabersin sen, Ruh’un onunla beraberdir.
Tövbe et ve yeniden başla. De ki; evet bende eksiklikler var, ben soğumuşum, ilk sevgimi unutmuşum, bana yardım et tekrar Tanrı sevgisi ile içim dolsun. Evet sevgili kardeşlerim, en nihayetinde her şey sevgiye geliyor, sevgiye dayanıyor ve bizim bu sevgiyi gerçekten iyi anlamamız lazım. Sevgi bir başka türlü bencillik olmasın. “Ben” sevgisine dönüşmesin. O sevgi Tanrı sevgisine ve insan sevgisine dönüşsün. Esenlikle kalın, Tanrı ruhlarınızı korusun, hepinizi bereketlesin ve kutsasın. Surp Nigoğayos’un (Aziz Nikola) bereketi ve şefaati hepimizin üstünde olsun. Amen.
Vaazların ardından Rab’bin Duası okundu ve “hağortutyun” (kutsal ekmek – kominyon) dağıtımına geçildi.
Ardından okunan Ayin-i Ruhani (Hokehankisd) duaları ile Topkapı Kilisesi için hizmet etmiş tüm merhum din adamları ve hayırseverler anıldı. Sonrasında Patrik Kadasetli II. Sahak, Surp Nigoğayos Kilisesi’nin, ”Sevgi Sofrası”nı kutsadı.
Patrik Hazretlerinin son kutsaması ve hep birlikte okunan Rab’bin duası ile tören son buldu. Daha sonra kilise salonunda, salgın şartları nedeni ile az sayıda katılımla sevgi sofrasına geçildi.
