ABD Dışişleri Bakanlığı, Dini Özgürlüğe Teşvik Toplantısı’nda, “İnsanlığın reddi. Kuzey Kore’de Dini Özgürlük” adlı bir film gösterimini gerçekleştirdi. Film gösteriminden önce bir grup uzman Uzak Doğu’daki durum hakkında fikirlerini paylaştı.
Etik ve Dini Özgürlük Komisyonu tarafından hazırlanan kısa belgesel film, Kuzey Koreli Hristiyanların, milyonlarca insanın İsa’nın adını bile duymadığı bir ülkede yaşarken karşılaştıkları zorlukları anlatıyor. Zor şartlara ve büyük baskılara rağmen yerel din adamları Hristiyanlar için yeni bir gelecek öngörüyorlar.
Heritage Vakfı’na bağlı Asya Ülkelerinin Siyasi Etütler Analisti Olivia Enos: ”Kuzey Kore’deki durum kesinlikle dehşet verici” diyerek en güvenilir kaynakların bile Kuzey Kore’yi Hristiyan veya diğer inançlara sahip kimseler için insan haklarının ihlali açısından dünyanın en kötü yeri olarak tanımladıklarına dikkat çekti.
Etik ve Dini Özgürlük Komisyonunun 2014 yılında yayınladığı rapora göre; Çin’e sığınan ancak oradan da ülkesine geri gönderilen Kuzey Korelilere sınır kapısından geçerken iki soru soruluyordu: Birincisi, Güney Korelilerle konuşup konuşmadıkları; ikincisi ise herhangi bir Hristiyan ile iletişim kurup kurmadıklarıydı. Bu sorulardan birine bile ”evet” cevabını verenler, hapis ile cezalandırılıp çeşitli işkencelere maruz bırakılıyordu.
Olivia Enos: ”Kuzey Kore’de Hristiyan olmanın bedeli işte bu kadar ağır. Kim’in rejimi dini, mezhep ayrımı yapmaksızın bir bütün olarak algılayıp karşı çıkmaktadır” dedi ve ekledi: ”Kim Jae-Ryong, komünist rejimi için dinlerin tümünü potansiyel bir tehdit olarak görüyor.”
Doğu Avrupa’da, barışçıl dini hareketlerin son on yılda komünist rejimi nasıl devirdiğini gören Komünist hükümetlerin, dini hareketlerden korkmaları çok doğal karşılanıyor.
2012-2014 yılları arasında Kuzey Kore’de rehin alınan Kore-Amerikan Pastör Kenneth Bae, Kuzey Kore makamlarının onu tutuklayıp, hükümeti devirmeye çalışmakla suçladılar.
Bae, uzun yıllar boyunca Kuzey Kore’deki Hristiyan gruplarının başkanlığını üstlendi. Bu sayede birçok Hristiyan, turist olarak Kuzey Kore’ye gelebiliyor, dua ve ibadet edebiliyorlardı.
Pastör Kenneth Bae’ın anlattıklarına göre yetkililerin ona: ”Nükleer silahlardan korkmuyoruz. Sizin gibilerin ülkemize dini getirip bize karşı kullanmasından korkuyoruz. Çünkü zamanla herkes Tanrı’ya dönecek ve Kuzey Kore Tanrı’nın ülkesi olacak bu da kurduğumuz rejimin yıkılması demektir” dediklerinden bahsetti.
”Uzak Doğu’daki Yeruşalim” olarak bilinen Kuzey Kore’nin başkenti Pyongyang, bir zamanlar güçlü bir Hristiyan etkisine sahipti. Fakat günümüzdeki duruma bakacak olursak dinini gizli yaşamaya çalışanların dışında Kuzey Korelilerin çoğu İsa’nın adını bile bilmiyor.
Pastör Kenneth Bae, yıllardır yürüttüğü hizmeti boyunca tanıştığı yüzlerce mülteciden Kuzey Koreli biriyle hiç karşılaşmadığına dikkat çekti ve ekledi: ”Kuzey Korelilere İsa’dan bahsettiğimde bana İsa’nın Kore’de mi Çin’de mi yaşadıklarını sordular. Kuzey Kore, Hristiyanlara zulmedildiği bir ülke değil; burası Hristiyanlığın tamamen yıkıldığı bir ülke.”
Kuzey Kore rejiminin ana politikası “kibir ve bağımsızlığı” temel alan Juche felsefesine dayanmaktadır. Bu felsefe 1960’larda kurulduğunda, kasıtlı olarak İsa’nın ismini kültürdeki her şeyden silmiştir. (CNL.News, gcshelp.org/OD)
